As reuskes

Zo zag ie ie ze uut de lucht kommen. Vredig daalden ze neer op de Ginkelse heide. Olde veteranen, veer in de negentig, deden nog één keer die, veur velen destieds, dodelijke sprong in het onbekende. De journalist diet noa ofloop vreug, hoe het was geweest, kreeg as antwoord: “Gelukkig werd er niet geschoten.”Zo was het, vredig kwammen ze noar beneden. De warkelijkheid in september 1944 was spiekerhard en meedogeloos. Bie bosjes werden ze van alle kanten beschötten, nog vuur det ze de grond raakten. Het zuuden van Nederland was bevriejd, maar bie Arnhem stagneerden de frontlinie. In Battem en umstreken moesten wie nog wachten tut april 1945. Het werden zwoare moanden en heel völle dapperen zollen die vrieheid nooit beleaven. Bie het oavertrekken van de Schipbekke bint er in de regio verscheiden Canadeese jongens gesneuveld. In Battem was het ondermeer Cpl. J.W Campbell diet de verovering van de Schipbekbrugge met zien leaven mos betalen, maar ook de opmars noar het noorden kosten in Lettele drie jonge Canadezen het leaven. Zo kun het riegje langer maken tut 1394 slachtoffers op de Canadeezen karkhof in Holten. Het kommende dreikwart joar zal de viefenzeuventigste bevriedingsdag alle andacht kriegen. De gruwelen van toen zult oaver de tv-buis goan. Het is belangriek dat wie blieft gedenken det vrieheid neet vanzelfsprekkend is. Loat de nieje generaties der van deurdrungen weer det onze vrieheid ne hoge pries hef gehad. Goat is met de kinder of kleinkinder noar det ereveeld op den Hoolterbarg. Lèèst de leeftieden veur en het gemood schöt oe vol bie zo völle verdreet. Ie moet er niet an denken hoe ons landje der uut had gezeene as det genadeloze, geweteloze naziregiem het gevecht vuur onze vrieheid had gewunnen. De reuskes diet veur ons de weg noar de vrieheid baanden, möt wie in ere holden. Lest we forget.