Battumse Karmse

Al vrog stap ik moandagmorgen op het fietske noar de Battumse karmse. Half zeume, zol der al vertier waezen? Jao wal heur, de scheuipkes ligt al in de de hukke en langs de kante stoat ne riege peerdjes en ponnies te hinniken. Met veul kabaal komt een stel jongeren met manden vol kippen en ander geveugelte.Bie het uutladen vlug ter ne kippe onder de dreijmölle. As det maar good geet! Heelemoale achteran, een stel mooie geitjes. Verder is het nog rustig en de eerste bezoekers nemt nog snel eaven een bakje koffie. Het wordt drokker en drokker. Het beeld verandert gauw. De koffiepot hef plaatse maakt veur de jeneverflesse en de jongeren loat het eerste pilsje wegloopen in het halsgat. As de eerste scheuipkes al weer hun weg zeukt noar de nieje eigenaren, is het café stampend vol. De leste ponny geet met de verkoper ook maar noar binnen. Veur de tap wordt er driftig gehandeld. De kastelein steet er bie te grijnzen. De loch van schoapen en verschraald bier kump oe tegen, as ie doar ook een biertje wilt nuttigen. Ja zo was het nog in de joaren tachtig en negentig. Jammer genog, gen schoapenmarkt meer. De moandag kump later op gang. De kermisattracties hebt de plaatse in genommen van de peerdjes en de waren- en rommelmarkt bint de vervangers van de schoapen. Ne groote verandering, maar één dinge is gebleven, de gezelligheid, het geveul van ons kent ons. Moandag, eaven langs de kroegen, eaven bie de senioren in het kultuurhuus. De loch van oliebollen, met het schelle lawaai van de karmse der boaven uut. De heele Brink vol met leu diet allemoale good te passe bint. Ie kan der mien op verheugen, één schoap kump ter vaste, het zwarte schoap.