Eene steeg ter op

Hemelvaartsdag fietsen, zundag, allemachtig heete, weer fietsen. Ik kan oe vertellen dat ik, noa al die kilometers, de konte mooi veraldereert hebbe. Toch was het genieten gebloazen en dan weer schrikken van al die skiws. Onderweg, bie de Koolewee, net noa het kasteel van Jan van Arkel, zag ik ne lange file veur mie. Het deed mie denken an die file op den hoogen barg in Nepal.Ik schrok op uut mien gedachten. Wat vlug doar noar boaven. Het zal toch neet? Gelukkig was het ne hekse op ne bezzemstel. Gekkemanswark, in de file stoan op de Mount Everest. Doar bint nog wal andere wegen, woei wat veiliger stoat. Gelukkig kwam e wie heelhoeds an in ons basiskamp bie het Loose zwembad. Volgens mie heb ik doar last gehad van heugtezeekte. Ik kwam e trechte in ne wereld van zeerovers en ander schorrimorri. Nog altied vroag ik mien of hoe of den bandiet het juuste envelöpke uut kon zeuken. Vedan mà weer. Van alle gekkigheid zag ie onderweg, van ne keerl dent an het wandeln was met een piggy en eene dent rondritjes verzorgden met ne bokkenwagen. Het brag mie trugge in de tied, toen wie zelf rondjes reden in onze eigen bokkenwaage. Wie hebt genötten en noa ne pitstop veur het kasteel van de roofridders van Dorth en ne heelen slinger deur Battum kwamen wie op het startpunt bie Kultuurhuus Broakhekke. Met zo völle skiws, is het moeilijk um ze allemoal uutgebreid te bekieken. Nog meer as ie zelf neet op de fietse goat, maar in ne luxe slee al die huisvlijt bekiekt. Zie bint er uut ekommen. De eerste pries was veur de zingende skiws van Loomendievasch. Meu maar voldoane gingen wie zingend op huus an. Berend Botje ging uut varen…. Organisatie bedankt, het was klasse.