Hij kump

Een betje spannend is het wal. Vanmiddag kump e, Sunterkloas. De kleine jonge belden mie, “Opa wiej könt vanmidaag niet kommen”. Sunterkloas kump bie hun an huus en hij vreug of wie dan ok wollen kommen. Det kön ie netuurlijk neet weigeren en zo zölt wie dan, veur het eerst in joaren, Sunterkloas wier bie de kinder op de kökken zeen.In gedachten zit ik in één keer weer onder de schoorsteen, achter de kachel. Door kwam Zwarte Piet deurhen um de kedootjes te brengen. Makkelijk zat, as ie deur het loek van de schoorsteenplaate kekken, zag ie de grauwe loch buuten. “Hoor de wind waait deur de beume”, wie zungen det het een leeve lust was. Vaa deed de vensters op de pinne, zo dat Piet ons niet deur de roeten hen sleug. Ne hoop lawaai, gebonk op de veinsters en het sloapkamerraam en ne hoop geschoef in de gang. Wie zaten as vesteend achter de kachel en hadden helemoal niet in de gaten det vaa altied weg was. Eaven later kwam e weer binnen en vertelden ons det e Sunterkloas had ezeene. De kedootjes stonden allemoale in de gang. Ne zuukelaaletter,  een betje peppernötten en Mens erger je niet. Veerder ne dikke dasse en ne pette um de winter deur te kommen. Doar hadden wie gen ogen veur, eerst waren de peppernötten an de buurte. Hoe zol det vandaage goan. Wie goat het zeen. Zie ligt in ieder geval neet onder schoorsteen achter de kachel. Doar zal wel fatsoenlijk an ebelt worden en dan kump e binnen. Zol hij mie nog kennen? Wie goat het allemoale metmaken. Lange blieft ze neet, want zie mot ôk bie jullie allemoale langs. Op de hoge, hoge daken rijdt Sint Nicolaas met zijn knecht. Geniet er van, det doot wie ook en det Piet knech was, was doodgewoon, zelfs mien vaa is vrogger nog knech ewes. Zachjes goat de peerdeveutjes, het is zo’n mooi feest, hij kump, of neet dan.