Genieten

Welbeschouwd: breinscheuten

Op mijn columns krijg ik altijd wel wat reacties. Ook op mijn vorige, over ergernissen. Eén ervan vond ik echt bijzonder. Er sprak wat teleurstelling uit: je kunt geen krant opslaan, geen tv kijken, geen radio beluisteren, of je komt vrijwel uitsluitend treurigheid tegen. En dan kom jij daar ook nog eens over heen met een column over ergernissen.Waarom, zo werd me voorgehouden, schrijf je niet eens over dingen die je leuk vindt, die je blij maken, waar jij vrolijk van wordt. Die opmerking sprak me wel aan en ik beloofde daar in een volgende column op terug te komen. Nu dus.

Over dingen waar ik van kan genieten:

Een verse regendruppel

op een lupineblad,

een longhit met een knuppel,

een speelplein in de stad.

De vogel met zijn wijsje,

een vlinder die je zag,

de glimlach van een meisje

die zegt dat ze je mag.

Een sinaasappelpartje

daar zomaar op de straat,

het uitgesneden hartje

dat op een bankje staat.

Het ventje van de buren,

zo vrolijk en zo fris,

de rijmpjes op de muren

van de gevangenis.

Een jongen en een meisje,

hun kus in een portiek,

dat kleine paradijsje,

Dat is ’t waar ik van geniet!

Dit is tegelijk mijn laatste column in deze reeks ‘breinscheuten’. Met dank aan mijn lezers en vooral degenen die wel eens de moeite namen erop te reageren.

Piet van der Klis.