Oude huismiddeltjes
Een oude Opa die eens ‘poesterig’ was zag ik ’s morgens een geklutst ei door de koffie roeren. Voor het naar bed gaan was ruim cognac met eier kluts en bruine suiker een zwaarder medicijn, ook wel ‘grokje’ genoemd. Varkensvet op de borst smeren gaf verlichting als je moest ‘schroetn’. Mijn moeder had vaak last van neusbloeding, dan moest ze een uur in de paardenstal staan. De sterke geur van de paarden urine was een middel om de bloedneus te stoppen. Onze buurman gaf rode bieten aan een koe als de nageboorte van een kalf er niet af kwam. Hij wilde zelf geen bieten eten. Hij zei toen: ”Ik bin gin koe die an ’t voel steet” Zelf had ik in mijn jeugd vaak last van ’tandpienne’. Dan kwam de klaöre borrel uit de kelder. Dan moest ik het ‘stumpertje’ in mijn mond houden, dan begon mijn wang te gloeien. Teneinde raad werd de kies onder verdoving van lachgas er uitgetrokken. ”Ik voelde mij zelf een stumpertje”