De creativiteit en het organisatievermogen van Barend Breukink beloond met een lintje

Foto: Otto Westra.

Door Evert van de Weg

BATHMEN – Saai was Barend Breukink nooit, ook als kleine jongen al niet. Dat vertelt Albert van de Maat uit Holten, waar Barend bij hem op school in de klas zat. Albert: “Barend kwam oorspronkelijk uit Enschede, maar zijn moeder was een Holtense en hij heeft een aantal jaren in Holten gewoond voordat hij naar Bathmen verhuisde en met Marjolein trouwde. Ik was bevriend met hem en ik heb veel met hem gevoetbald. We waren allebei te jong om bij de Voetbalclub Holten te mogen spelen en daarom hadden we onze eigen club DTS, dat stond voor Door Training Sterk, opgericht. We speelden in die club op een veldje op de Holterberg. Barend was bloedfanatiek als keeper, ook later bij Voetbalclub Holten, hij heeft zelfs bij Go Ahead de jeugdopleiding gehad en hij heeft daar ook gespeeld. Later ben ik hem wat uit het oog verloren, maar ik weet wel dat hij veel voor Bathmen heeft gedaan. Ik weet ook dat hij gek was op Schotland en Ierland en misschien daarom ook wel whisky-parties organiseerde waar wij ook eens geweest zijn.”

Meteen na de komst van Barend en Marjolein aan de Traasterdijk in Bathmen ging Barend meedoen in de buurtvereniging Rondumme de Piepe. Hij organiseerde avonden met sprekers, bakte zelf pizza’s voor de gasten en dat werd altijd een gezellige boel, als je de verhalen van zijn gasten hoort. De buurt werd door Barend en Marjolein ook al snel opgevrolijkt met ezeltjes in de wei rondom (die later onder andere een mooie rol kregen in een toneelstukje rond het Kerstverhaal). Enkele loslopende allervriendelijkste hondjes hoorden ook altijd bij het gastvrije decor.
Barend was en is gek op veel sporten. In 1974 was hij medeoprichter van de Deventer rugbyclub The Pickwick Players, een nog steeds bloeiende club waar Barend decennialang veel energie in stopte als speler maar zeker ook als bestuurslid. Zijn creativiteit en organisatietalent kon Barend professioneel uitleven bij veel activiteiten die hij voor de Gymnastiekbond, vooral rondom Papendal, heeft georganiseerd, tot en met galavoorstellingen toe. Barend beoefende zelf naast rugby allerlei andere sporten, zoals schaatsen (Elfstedentochten uitgereden!), hardlopen (de Marathon van New York uitgelopen!) en fietsen en dat dus allemaal op een hoog niveau. Het gebeurde wel dat het gezin Breukink op vakantie naar Frankrijk ging en Barend op de fiets alvast vooruit ging naar de vakantiebestemming. Toen hij wat ouder werd, wierp hij zich fanatiek op de golfsport en dat doet hij nog steeds enthousiast. Dat hij daarnaast de tijd vond voor heel veel initiatieven in de Bathmense gemeenschap is bijna een wonder. In de loop der jaren waren het er vele, diverse keren rondom de Battumse Kermis maar bij de organisatie van Bathmen spant de Kroon in 2014 kon Barend helemaal los gaan. En ook het feest “Bathmen telt af” rondom Oudjaar 2017, om een einde te maken aan vuurwerkoverlast, was vooral op zijn conto te schrijven. Steeds is daarbij zijn creativiteit bewonderenswaardig. In 2018 werd Barend Battummer van het Jaar. Toen ik hem toevallig sprak één dezer dagen, vlakbij zijn huis met de drie balkende ezeltjes, de twee schattige hondjes en een vol ooievaarsnest in de buurt, legde hij uit wat hem dreef tot al die activiteit voor de Bathmense gemeenschap. Barend: “Ik maakte mee in de jaren ’70 en ’80, dat er in Bathmen duizenden nieuwe inwoners bij kwamen uit alle delen van Nederland omdat Deventer geen plek had en Bathmen daarom sterk mocht uitbreiden. Die ‘import’, zoals ze vaak genoemd werd, werd heel soepel opgenomen in de Bath- mense gemeenschap en ging ook helemaal meedoen in het verenigingsleven. Niet voor niets ging het ledental van ABS naar zo’n 1500 leden, nieuwe verenigingen zoals de BBKK, de Filmclub en anderen ontstonden en het culturele leven bloeide volop met het Cultuurhuus als middelpunt. Dat is in verschillende andere dorpen nogal eens anders, daar lukt die integratie soms minder goed door bij voorbeeld kerkelijke verdeeldheid. Daar is hier geen sprake van. Daarom werden initiatieven van mij, samen met anderen, vaak met open armen ontvangen en dat stimuleerde mij altijd. Maar dat dat dan beloond wordt met een lintje verraste me toch wel.”