’Hunkertukker’ Nathalie Baart-

man op 12 mei in Bathmens Cultuurhuus

Cabaret fotografie Roos Gast-Schoneveld.

Door Evert van de Weg.

BATHMEN – Nathalie Baartman noemt zichzelf ’hunkertukker’ in een recent interview. ‘’Dat is een Tukker die is weggegaan uit Twente, maar blijft verlangen naar zijn geboortestreek.’’Nathalie is geboren en getogen in Borne en ze raakte verknocht aan Borne en Twente, tot ze elders ging studeren. ‘’Ik hou van het Twentse dialect. Je kunt er dingen mee uitdrukken die je in het Nederlands niet kunt zeggen. De taal is zangerig en met weinig woorden kun je veel zeggen. Ik ben weggegaan uit Borne, omdat mensen elkaar zo in de gaten houden en ik bang was wat ze van me zouden denken. Maar de liefde voor Twente is groter en ik kom graag terug.’’ Na haar studie in Nijmegen doorloopt Nathalie een zoektocht naar wat het beste bij haar past en ze komt na de nodige omwegen onverbiddelijk uit bij het cabaret. Inmiddels doorkruist ze de theaters in Nederland al weer 14 jaar. In haar vorige programma ‘Louter’ had ze een prachtig verhaal over het verbreken van een relatie en het tijdelijk wonen op een vakantiepark in Putten, waar ze zich op de moestuin wierp. ‘’Ik was daar fanatiek in. Ik had dan wel geen man, maar straks wel verse andijvie!’’ Nu doorkruist ze het land met haar zesde grote voorstelling, ‘Voest’ geheten, Vuist in Algemeen Beschaafd Nederlands. Ze zegt met de titel dat ze wil knokken voor meer vrolijkheid en een beetje meer liefde, als dat zou kunnen.

Nathalie kent Bathmen van vorige optredens. ‘’Ik vind het zelf fijn om in wat kleinere gemeenschappen als Bathmen te spelen. Ik merk dat mijn voorstelling daar ook steeds heel goed gaat.’’ Vast en zeker zal ze dan ook hier en daar inspelen op de lokale situatie.

Het maken van ‘Voest’ begon op het moment dat de vluchtelingenstroom op gang kwam. „Het leed van die mensen raakte me enorm. Ik wilde iets zeggen over deze tijd, op mijn manier.” En dus ging ze op bezoek bij het nabijgelegen asielzoekerscentrum in Azelo, waar ze een vaste gast werd. In ‘Voest’ schildert Baartman met veel humor een portret van haar emotionele moeder en haar warmbloedige tantes. Zo heeft een tante bij het asielzoekerscentrum in de buurt allemaal knappe Syrische mannen gezien. Tegen Nathalie verzucht ze: “Oww, als ik een jong wicht was, had ik mie er ook zo’n één oetzocht.”

De recensies over ‘Voest’ zijn zonder uitzondering heel positief.

Ook op de website Cabaret.nl krijgt haar voorstelling een heel positieve recensie.

‘’Een mooi, sterk en verrassend geëngageerd cabaretprogramma. een positief pleidooi voor warmte, liefde, betrokkenheid en gemeenschapszin. Met mooie liedjes en een paar puike conferences.’’ En op de website Scenes.nu heet het: ,,Baartman brengt anderhalf uur geestige anekdotes en bespiegelingen die doen verlangen naar een vriendelijker Nederland. Baartman is energiek, toegankelijk, oprecht en innemend.’’

Zeer de moeite waard dus om de schreden op de avond van 12 mei te richten naar Cultuurhuus Braakhekke!

Verdere informatie en kaartjes via www.cultuurhuusbraakhekke.nl

(Cabaret fotografie Roos Gast – Schoneveld.)