Zeer geslaagde 26e Schipbeeksurvivalrun

BATHMEN – Door de toenemende mate van bedrijvigheid van ladders, aanhangwagens, trossen touw, lint en balken op en rond de Schipbeek was het de gemiddelde Battummer de laatste weken al wel opgevallen: de Schipbeeksurvivalrun was in aantocht. Waar de wandelaar de ene dag nog langs de beek genietend van de natuur liep, stonden er de volgende dag op eens allerlei bouwwerken van palen en touwen. Als paddenstoelen schoten ze uit de grond. Alles werd klaargestoomd voor de 26e Schipbeeksurvivalrun die zondag 15 april plaats vond.Complimenten kreeg de organisatie van de parkoerscommissie die elk jaar de Schipbeeksurvivalrun keurt. Ze hadden geen kritische noot en er was degelijk en veilig geknoopt door de bouwers van de Schipbeeksurvivalrun. Dat was alvast een leuke opsteker om de wedstrijddag zelf vol vertrouwen tegemoet te zien.

Maar liefst 1252 deelnemers uit het hele land en zelfs uit Duitsland en België, waaronder de nationale survivaltop waren zondag al vroeg afgereisd naar het landelijke Bathmen om hun krachten onderling te meten.

In overleg met en op verzoek van de Survivalbond Nederland heeft de organisatie van de Schipbeeksurvivalrun dit jaar groot uitgepakt door naast de gebruikelijke en bekende klassen als midden survival run (MSR)en de populaire route van 9,5 km, nu ook de lange survivalrun (LSR) te organiseren. Dit is de wedstrijd waar de allerbeste survivalatleten aan deelnemen. Zij leggen dan ook een parcours af met de meest moeilijke en zware hindernissen. In Bathmen is dit parkoers maar liefst 18 km lang en er zitten 62 hindernissen in. Van de organisatie van een LSR wordt altijd verwacht dat de deelnemers uitdagende hindernissen voorgeschoteld krijgen. Door gebruik te maken van het oefenbosje van de survivalvereniging Bathmen krijgen de deelnemers met een hindernis te maken die door de leden zelf, de naam ‘hufter’, wordt genoemd. Dit is een hindernis waarbij de deelnemers steeds over hoge balken moet klimmen maar tussen door over een erg dik slaphangend touw van balk naar balk moet klimmen en dit bijna 30 meter lang. Voor de deelnemers aan de LSR is dit maar één hindernis en zo zijn er nog 61 andere hindernissen meer die ze moeten doen. Iedere deelnemer in alle klassen krijgt een rode armband om. Haal je een hindernis niet, dan mag je hem zo vaak proberen als je wilt wat ten koste gaat van de tijd, maar haal je hem uiteindelijk niet dan wordt de rode armband afgenomen door de post en krijg je twee uur straftijd. Voor de meesten is de tijd niet van belang maar wel om met rode armband over de finish te komen. Dan ben je een ‘Bikkel van Battum’.

Start en finish waren zoals de laatste jaren gebruikelijk op de Brink in Bathmen. Na de start werd al snel via de Gorsselseweg naar de Schipbeek gelopen die daarna bijna altijd in het zicht van de deelnemers bleef, wat de naam van de run verklaart. Op de heenweg langs de Schipbeek, als de deelnemers nog ‘fris en fruitig’ zijn en de meeste hindernissen nog genomen moesten worden, werden zij al gewaarschuwd door de aan de andere zijde van de Schipbeek afgepeigerde en soms door vermoeidheid wandelende deelnemers op hun terugweg dat het zwaar was. Nadat deze lopers voor de laatste keer de Schipbeek waren over gestoken bij de Beekhof moesten ze met een grote zware boomstam naar de tuin van het Woon-, zorg- en dienstencentrum ’t Dijkhuis lopen. Daar wachtte nog een horizontaal net met swingover er boven. Na deze hindernis moest men de boomstam door midden hakken. Dit is voor één een lust en de ander een kwelling, wat vaak met wel of niet beheersing van de houthaktechniek te maken heeft. Als allerlaatste moest men dan nog de 50 meter lange eindhindernis op de Brink nemen alvorens de finishklok te kunnen luiden. Door deze zware eindhindernis vonden toch aardig wat deelnemers met de finish op tien meter in zicht toch nog hun Waterloo. Op is soms echt op beseffen zij en met pijn in het hart moesten ze hun bandje afstaan en tot het besef komen dat over een jaar een herkansing op ze wacht. Na afloop konden alle deelnemers met of zonder bandje bijkomen in grote hottubs op de Brink die gevuld waren met warm water. In deze hottubs, genietend van het lekkere voorjaarsweer en gadegeslagen door de terrasbezoekers van Boode, die op hun beurt ook weer genoten van dit mooie en gezellige schouwspel, werden de sterke verhalen gedeeld en kon het vuil van de lichamen afweken. Bathmen was weer even ‘hot’, dit tot groot genoegen van één van de vijf organisatoren Gerrit-Jan Vels. “Het is elk jaar een groot karwei om alles rond te krijgen en met de LSR hadden we dit jaar een extra uitdaging. Maar gelukkig hebben wij met medewerking van de grondbezitters, de Bathmense middenstand en de vele fantastische vrijwilligers op welke wijze dan ook, en dat zijn er ruim 265, het toch weer voor elkaar gekregen om in Bathmen een survivalrun neer te zetten waar over gesproken wordt in positieve zin. Daar ben ik als Battummer best trots op. We doen het toch maar met zijn allen en dat voelt heel goed”.

Uitslagen Schipbeeksurvivalrun 2018:

1e man Lange Survival Run: Kerst Wind uit Oosterzee, tijd: 2.09. uur/

1e vrouw Lange Survival Run: Irma Grootscholten, ‘s-Hertogenbosch, tijd: 4.00 uur.

1e man Midden Survivalrun: Barend Westervelt, Aalten, tijd: 1.29 uur.

1e vrouw Midden Survivalrun: Lenneke van der Heide, Heerenveen, tijd: 2.01 uur.

De titel snelste ‘Battummer’ over het parkoers van 9,5 km ging bij de mannen naar Jesse Beusekamp in de tijd van 1. 49 uur.

De titel snelste ‘Battumse’ was net als vorig jaar voor Chantal van der Loos in de tijd van 1. 46 uur.

Overige uitslagen en tijden kunt u vinden op de site www.schipbeeksurvivalrun.nl