Column het Zwarte Schoap
Lentekriebels, de schoole wördt uut e kèuz’n
De kinder bint er neet zô drôk met, mà de grôôt’n wèèt à precies wat die kleintjes àmoal möt goan word’n at ze grôôt bint. Ie wèèt wà de mèèste jungskes wilt plietsie word’n of piloot en de mèikes stewardess of mamma. De toets’n bint emaakt en een grôôt antal piloot’n bint al of evöll’n.
Ne klèinigheid hôôl ie altied
Een betje snotterig en sloerig in de rakker, sloaj’ de ôôg’n op. Grieperig, ne nieje wekke. Nee, het wil nog neet ech vlott’n. Het griepvirus trek duur het hèèle làànd en is an ôôns neet vuurbiej egoane. Carnaval steet vuur de duure, zo hier en doar trekt de praalwaag’ns à duur de stroat’n. Dèimter viert feest, de rôôd gell’n hebt ewunn’n en ôk in Eènschke kan de vlagge uut.
Niejje buur’n
Hèinig kuirere ie oaver ’n diek hen. Eindelijk een zunneke. Ech warm is ’t nog neet, mar ie kriegt het geveul, det het vuurjoar der an kump. Ie loat oene ôôg’n rôônd goan oaver de nog kaale weid’ns. Van alle kàànt’n kômt de buur’n.
Vaake biej’ te bange
Iedere kèèr scheet ie wakker. Onröstig, de gang noar de tandarts steet vuur de duure. Half in ’n drèum zit ie rech op in berre. Gelukkig, het is wier achter de rugge, um drek te wèèt’n, det ’t toch nog vuur de duure steet.
De ôôle indiaane
Hij dèèd vanmänn’n de gedien’n lös en zag ne loage schnèè op ‘t dak ligg’n. Ziene gedacht’n ging’n trugge noar lang vervleuig’n tied’n. Hij zit in zien eentje te kiek’n oaver de witte prairie met twei van ziene kleinkinder. Opa vertel nog is een verhaaltje.
Op noar Mirrewinter
Gôôit alles mar an de kàànte. Het wördt dit joar toch neet meer wat. De Karsdaage stoat vuur de duure. Vuur ôôns altied hetzelfde begin. Op Karsoamd herdèènke wiej de suldoat’n, diet vuur ôôns bint esnèuvelt in den Tweed’n Wereldoorlog.
Opa mag ik ôk ne kèèr
Het dut oe good at zô’n dèèrntje met de gedacht’n rôônd löp, um ôk ne kèèr een verhaaltje te schriem’n vuur de kràànte. Det mag en zie begint drek. Noe möj’ wèèt;n det ze nog à ongeduurig is, dus een kwattèèr later stund ‘t eur neet hèèmoal an en vleuig het pepier duur de kamer. Ie raapt ’t röstig op en zeet det ze een verhaal hef e schrèèm’n oaver eur hunneke.
Gelukkig, het steet te gebuur’n
Wekken làànk zeej’ ze oaver den beeldbuis schoem’n. Van Bontebal tut Smolders en Timmermans en van Dillan tut Geert en Pieter. Doar bint nog völle meer smaak’n. De vuurspelling’n vleegt alle kàànt’n op. Wie wördt ’n grötst’n en wie zee we neet meer trugge.
Zie kômt er àmoa wier an
Ie zölt oe ofvroag’n, wie en wat verwach ie dan amoa? Nôh ja, àj’ good ôp de tillevisie hebt ekekk’n, dan wèèj’ ’t. Alle oamde kriej’ neuis de reklame, tut vervelends touw, de gesprekk’n van de keerls en vroole uut de politiek. Zie hebt àmoa geliek, mà geneene gif rèègelrechte antwoord’n. Zie drèèjt um de vroag’n hen.
Vuur de vieftigste kèèr
Sjonge jonge wat een drôkte. Vol verwachting parkèèr ie de auto. Wat wördt ‘t, gratis parkèèr’n en vief euro uuttrekk’n? Het is ter knap zôômpig, mar ‘t völt met. In lange rieg’n stoat de lèu te wacht’n vuur de kassa’s.