Mag ter dan helemoal niks gebeuren? Det heur ie mie niet zeggen. Doar is al zo völle veranderd. In de joaren dat ik de Battumse Brink een betje leren kennen stond de boerderieje van Elferink der nog midden op. De heuibarg en de schuure stonden an het begin van de Hoogeweg an de zandweg. Doar reed ie Battum al weer uut. Lees verder →

Moandagmorgen, Battumse Karmse. Tegen een uur of elme wandele wie noar binnen. Het Cultuurhuus zit vol. Zo vol was het nog nooit. Het is ter gezellig en wat ne hoop bekenden. Gelukkig steet de knop van de muziek neet zo keihard. Ie kunt ook nog met mekaar proaten en nog mooier, ie wordt er keurig bedeend en drinkt nog uut een ech glas. Lees verder →

Al vrog stap ik moandagmorgen op het fietske noar de Battumse karmse. Half zeume, zol der al vertier waezen? Jao wal heur, de scheuipkes ligt al in de de hukke en langs de kante stoat ne riege peerdjes en ponnies te hinniken. Met veul kabaal komt een stel jongeren met manden vol kippen en ander geveugelte. Lees verder →

Argens in de binnenlanden tussen Lochem, Reurle en Vorden, doar zit ze. Van vrogger uut ne geheimen zender, maar tegenwoordig ne professionelen radiozender met vuur iedereene völle mooie muziek. Radio Achterhoek fm. Toen ik der veurige wekke ne keer hen reed, vreug ik mien of, woar begint den Achterhook. Lees verder →

Wie kwammen vanuut het Holtense, deur het zand en gungen, noa de Pothaarsbrugge, het onbekende tegemood. Noar ne langen rit deur het bos en het venne, met hier en doar een boerderieje. Gen zwembad gen bungalows, gewoon bos, struuken en opgoand holt en dan, noa ne scharpen boch, zag ie het in de veerte liggen, Loo. Lees verder →

De vakanties zit er zo good as op. Op mien dagelijksen gang noar de posbusse schöt de posbusse veur mien hen. Hij stek nog net de hand op en weg is e weer. Ik ken hem nit. Lees verder →

De ronde van Fràànkriek is veurbie. Völle vrouwen zölt blie weazen. De keerls kunt weer kieken noar één tegen honderd. De grötste hette heiw we gehad, völle mensen zölt blie weazen. Lees verder →

De mensen raakt oaververhit. Zie maakt eens zo völle trammelant met mekaar as normaal. Wie bint det ook niet meer gewend, zo lange mooi weer en det zonder eenen dröppel water. Heerlijk lig ik onderuut gezakt onder de treurwilg. De sproeiers doot hun wark op het körkdreuge grös… Dikke dartig groaden en net noe hef vaa dreug heui. Goar ie maar met noar de heuizoolder, dan kun ie mien het heui angeven. Nee zeggen, was ter niet bie. Doar stun ie dan te zweten as een otter. Lees verder →

Zo of en toe krieg ie ruzie um het gebruuk van de televisie. Vandaage was het helemoale raak en môs e wie kiezen tussen Wimbledon, Wereldkampioenschap voetbal en de kasseienrit in de Toer de France. Met een betje anpassingen kreeg e wie het veur mekaa en konne wie alles bekieken. Lees verder →

Börgemeister Heidema hef ofscheid enömmen. Heel völle van ons hebt hem de hand eschud. De meesten van ons hebt het geleazen en bint veerder egoan met het dagelijkse leaven. Zo geet det. Wie hebt inmiddels ne tiedelijken burgervader en noa de vakantie zal der wal een keer ne niejen worden angesteld. Lees verder →