Hoe simpel kan het leaven weazen. De agenda is leuig. Neet meer noar de fysio, gen blood prikken, gen tandarts. Ie magt het huus alleene nog maar uut veur de bosschôppen. Helemoal terugge getrökken op het eegen arf.

Lees verder →

Het voelt als stil en verlaten. Je hebt de tv en de telefoon, die je op de hoogte houden van het nieuws uit de “boze” buitenwereld. We blijven binnen en iedere avond dwarrelt het trieste nieuws over je heen. Ongekend.

Lees verder →

Onze wereld is door corona in een paar weken tijd compleet veranderd. Eerst was het, nog ver weg, in China. Daarna zag je de alarmerende beelden uit Italië. Nu slaat het ook in ons Nederland overal toe. Sommige mensen draaien in één keer overuren en anderen zitten in totale isolatie. De maatregelen van de overheid tollen over ons scherm. Volg de adviezen op, want de scenario’s zijn beklemmend. Lees verder →

De eerste zunnestroalen verwarmt het grös. Ie zeet het greuien, toch nog mar eaven wachten, de volgende bujje kump ter al weer an. Hoe lange is het eleene det de weidens körkdreuge waren. Het grös lag as heui in de weilanden. Het zag ter allemoale treusteloos uut. De experts meldden det het nooit weer op peil zol kommen. De hele nacht regent het deur, maar dan, de andere morgen, mooi weer en een lekker temperatuurtje. Lees verder →

Het vuurjoar kump ter an. De muziek is al an de deure ewes met compost en potgrond. Wat maakt ze het ons toch lekker makkelijk. Het zunneke wint alle dagen an krach en de vrouw is bezig um de leste harfsblaa weg te warken. Het is ne drokte van belang. Lees verder →

Een klein berichtje in de krante. Gen poasvuur meer in Loo. De regels wordt te streng en de kosten te hôôge. Det de regels strakker wordt valt te begriepen. Det er neet an verdeend wordt, het zal wal, maar Loo zonder poasvuur is as het venne zonder boerendansers. Lees verder →

De ofgeloopen daage was het echt zweven. Was het neet deur het carnaval, dan wal um de striemende reagen met keiharde wind. Echt weer um lekker bie de kachel te blieven. Maar veur de carnavalsvierders een weekend um weer völle olde bekenden tegen te kommen. Veur disse carnavallisten was het best spannend. Zollen de optochten wal deur goan? Daags van te veuren was het in Eindhoven al of ebloazen. Lees verder →

Noh det kan, in ieder geval, op carnavalsmoandag. Dan is het wier zo veer. Biertapwedstried’n bie de Brink, met as heugtepunt de bekendmaking van de Battemmer van het joar. Wie kump ter in het riegje van Battemmers, diet disse eervolle onderscheiding in het verleden al hebt meugen ontvangen. Nemt de meuite um eaven te kommen kieken bie de residentie van de Battemse Pompers. Het is er altied onmeunig gezellig. Lees verder →

Code oranje, loat wie vandaage maar bie huus blieven. Neet de weg op, zo worden der angeroaden. Het zol beesteweer worden. Alle voetbal lag ter al uut. De kinder kwamen ook al op de zundagmorgen in plaatse van ’s middags. Alles wat ook maar weg kon weejen, hadde wie vaste gezet of noar binnen gedoane. Beelden van umgeweijde beume en ofgerukte daken gingen oaver de beeldbuis. Lees verder →

Eindelijk, wat hebt wie der lange noar uut gekekken. Half blauwe loch met een waterig zunneke. Een dun leuigje poederschnee lig oaver de kale weidens. Wat zeet de beume der noe toch beteuverend uut. Het is net of ie zo een schilderiejke in stapt. Zô of en touw kump ter nog een vlökske noar beneden. Eaven noar buuten, lekker die frisse loch opsnoeven. Lees verder →