Klik hier om de 3D animatie te bekijken
Column het Zwarte Schoap
Gerlien bedàànkt
De karms’n rolt as lekkere gebakjes van de bàànd. Alle wekke is ’t wal argens raak. Ofgelôôp’n wekke was Lôô an de buurte. De tèènte stun der à ne wekke van te vuur’n en vriejdagoamd stroom’n e vol vuur de revue. As vanôôlds kwamm’n de stukskes, àmoal in het tèèk’n van rock en roll, vlot vuur het vootlech. De zaal genöt.
Laffe hette
Vuur ne wekke of wat trugge zatte wiej nog deepe in de maaiem. Àj’ een èineke de wèire in leup’n, zakk’n ie weg in de zôômpige grôônd. Noe möj’ van armood de sproeiers van stal haal’n, ààns hoal ie gen sprietje grös oaver.
Het völt bes met.
À vrog trek ie der op uut . Vuur het èèrst in lange tied kump de elektrische fietse van stal. Met een betje hen en wier pulk’n kriej’m an de proat. Èèm’n nog ne kômme koffie buut’n. Lekker het kan wier. De merel stöt op ne geeteling.
Meikèèvers
Wat een lekker weer. Èèm’n buut’n zitt’n, het kan wier. Nog gen vief minuut’n later vlug oe den èèrst’n meikèèver um de oor’n. Het jachtinstinkt kump boam’ndriemn. Snel haal ie de pette van de kapstok en ne minuute laater zit de meikèèver in de pette. Nen öllieslager.
Ne bezundern dag
Moanden heij’ der noar uut ekekk’n. Al die vuurbereiding’n. Ie hebt oe een niej pak an loat’n mett’n. Sjonge jonge wat een wark. en dan zit ie vuur één kèèr wier met oe drei’n an toafel. De zönne wol vanuut zien ooldershuus trouw’n. De tied geet met oe op de löppe. De kapper en de fotograaf an huus.
Hoe köj’ det noe vergett’n?
Nee, natuurlijk neet, Mooderdag verget ie neet. Of toch in disse jachterige tied’n? Het kan oe oaverkômm’n en doarumme à vaste ne goeie road um 18 juni in de agenda te zett’n. Woerumme? Àk ‘t neet dache, Vaderdag natuurlijk. Mooderdag vergett’n, gen nôôd, èigelijk is ‘t alle daag’n Mooderdag. Alle daag’n stun de stoete vuur oe kloar en zörgd’n zie der het mèèste vuur, det de kleere kloar lagg’n en oe berre wörd’n op emaakt, vuur zô veer àj’ det zelf nog neet kônn’n. Mooderdag, ie zagg’n de keerls met ne bôs bloom’n op huus an fiets’n. Jonge lèu met ne môôi’n bloom’nbak, um mooders is extra in ’t zunneke te zett’n. Èèm’n op visite, Mooder zörgt vuur de drankjes en de lekkere hapjes. Hatstekke gezellig, mà hôôlt wal in de gaat’n det ze det alle wekke dut, zo vaake àj’ op visite bint. Zelfs op Vaderdag is ’t vaake mooder, diet de femilie verzörgd. Het is achter de rugge, de bloom’n stoat in de vaaze en de vaste plàànt’n stoat te prôônk’n vuur ’t huus. Biej de bloom’nwinkels is ’t èèm’n kaal in de schapp’n. Met Vaderdag komt er wèinig bloom’n op toafel. Nee, noe bint ààndern an de buurte. Vaa kan zich wier opmaak’n vuur ne liter genèèver of een betje roekewark. In het argste geval krig e een paar nieje ôônderbokses, umdet ze net in de uutverkôôp wadd’n. Het maakt neet uut, doar wörd’n altied hard um e lach’n. Vaa blèèf ter kalm ôônder. Mar alle gekhèid op ’n stökske, het belangriekste is, dàj’ de ôôle lèu in eere hôôlt. Goat er doarbiej vanuut det het alle daag’n, Mooder- en Vaderdag is. Ie stoat er neet alle daag’n biej stille, mar ie markt of zölt ôôit mark’n, det het gemis pas veulbaar is, àj’ den bos bloom’n of den liter genèèver neet meer hooft te breng’n. Mooderdag vergett’n, gen nôôd, det kan nog alle daag’n en Vaderdag, zet ’t in de agenda.
Zôônder gedèènk’n gen bevrijding
Zo, de Koningsdag zit er op, op noar de bevrijding. Oh ho, èèrs de herdèènking, want zôônder herdèènk’n, gen bevrijding. Het is ôôns met de papleppel in e gèèm’n en het dut good det dit stökske wördt duur egèèm’n an ôônze jeugd. Vèèr mei, de herdenking van de gesnèuvelde Canadeez’n op ’n Hoolterbarg. Hier ligt de jongs, diet hier in de umgèèving bint esnèuvelt, ôôndermeer biej het oavertrekk’n van het Twentekanaal en de Schipbekke.
Hiep piep hoera
Het is weer onze Koningsdag, Oranje, rood wit blauwe vlag. Pa en ma hebben een vrije dag, om met ons feest te vieren, weer Koningsdag te vieren, vandaag is het weer onze Koningsdag. Ôôit e schrèèm’n vuur de Koneginne. De tied ’n bint verààndert, mar iets an epast schöt het wier in de gedacht’n.
Achteruut boer’n is ôk boer’n
Det ôôle gezegde heul miej bèèzig biej een rondje langs de Poasvèur’n. Ja lèu, het zunneke schient en de eiernetjes bint uut het vet. Palmpoas’n, Poas’n, het vuurjoar kump ter an. De tied nèimp miej met noar lang elèène. In één kèèr zit ie wier op oen fietske, met een rammelend kisje met fleskes, oonder de snelbinders.
Bin ie nog plat ewes?
De moand van ’t plat proat’n zit er bienoa wier op. Heij’ der nog an met edoane, of heij’ die ôôle taal vuurgood achter oe eloat’n. Vrog uut de veer’n um de kachel een betje op te stokk’n, het hooft àmoa neet meer. Ie drèèit mar an ne knop en de temperatuur op de kökk’n vlug de lôch in.
