Column het Zwarte Schoap
Vriejheid
Het lik allemoal dood normaal, maar de leste dagen begin ie te twiefelen. Bint wie net of van al die beparkingen en de mondkapjes of, kump de Russische Beer um de hook hen kieken. Hoe is het meugelijk, de rillingen loopt oe oaver de rugge. Gebouwen wordt kapot geschötten en de slachtoffers ligt in de stroate. Berichten vleegt oaver en weer.
Leaven met de dag
Ja het is makkelijk gezegd, maar det valt mangs onmeunig tegen. Zo wordt ie wakker. Gelukkig, de allerzwoarste moatregelen bint van de baane.
’t zwarte schoap
Water, water, water
Vol verwachting trek ie de gerdienen lös. Van schrik sloat ie ze weer dichte. Gries weer, de reagendruppels gliedt eindeloos langs de roete. Maar ja, ie hoolt de dag neet tegen. De Olympische spelen bint begunnen en veurdet ie der arg in hebt, klinkt het eerste Wilhelmus deur de kamer.
Wat moet wie der toch met an?
Eindelijk. Wie mochten weer allemoal leuke dinge doon. De mensen genötten. De stroaten en de werkvloeren leupen vol. Een feestje hier en ne verjeurdag doar.
Wat is ter toch an de hand?
Vol ongeleuf kiek ie noar buuten. An de weg steet het heelemoal vol met huusroad. Goat de buuren verhuuzen of ligt ze in echtscheiding, het zal toch neet?
Geachte veurzitter en inwoners van Nederland
Zundagmiddag hebt wie, met een antal plaatsgenoten können genieten van een olderwets stukske amusement. Het Brookduo uut Maarkel gaf ne nieje cedee uut en wie moch het eerste exemplaar in ontvangst nemmen, ja echt woar, de Caroline van der Plas. Natuurlijk bedankte ze iedereene veur de al die stemmen uut Salland, Twente en den Achterhook.
Mantelzorg
Ie kent het wel. Iedereene hef ter ongemarkt wel is met te maken. Zo waren wie op enig moment an het wegwarken van achterstallig onderhold, bie een ander in de tuin. De persoon in kwestie kon moeilijk uut de veute en had zich ook nog eens lillijk bezeerd.
De schneeploog
De eulderen onder ons kent nog wal de tied, det de gemeentekeerls stonden te vernikkelen achter op die vrachtwagens, diet de weagen dooi mosten holden. Hoe lange is het geleden det de meesten van ons nog op klumpkes noar de schoole gungen?
’t zwarte schoap
Fluitje van ne cent
Wie zaten al bie de leste viere, fluitje van ne cent. Eaven langs Tsjechië en Denemarken, en de halve finales waren binnen bereik. Groot was de onnuchtering. Oranje moest deepe deur het stof, twee-nulle an de bokse. Een vernederend verlees en nen enkele reize noar Schiphol. Gelukkig waren der andere Nederlandse helden en klunk neet alleene het Wilhelmus in Boedapest. In Oostenrijk gung Verstappen veur de zovölste keer met de eere strieken. Wie vindt het al bienoa een fluitje van ne cent at onze Max op het heugste treedje steet en zelfs an de leiding geet in het klassement. Volgende wekke mag hij al weer an de bak, dus de oranje juichsjaals nog niet in de kaste maar zundag metnemmen noar het terras veur onze Max. Het eene heugtepunt was nog niet gewest of het andere stund te gebeuren op de Muur van Bretagne. Ja noe geet het in één keer oaver wielrennen. Twee keer mosten de renners in de Tour de France den bult op. De eerste keer, zo maar ne demarrage. Wie was den gek? Hij moest nog een rondje! Hopeloos, boavenop bleef hij de anderen nog net veur. Had Van der Poel ziene hand oaverspöld? Met de gedachten an zien opa, ging hij op in de het koppeltje renners, diet met mekaa an de ofdaling begunnen. Een kwarteer later, denzelfden bult as slotklim. In een moordend tempo gung het noar boaven. Links en rechts demarrages en dan in één keer, doar is hij weer, Matthieu van der Poel. As een bliksemflits trekt hij achter de vluchters an en nog gekker, hij trek deur. De man diet ne dag eerder nog moest passen, trök alle registers los. Hij pakten de ritoaverwinning, de bergtrui en de gele trui, de trui den opa Poulidor nooit had meugen dragen. Het allerheugste, de gele trui in de Tour de France. Met de gedacht’n an zien opa gung hij zegevierend oaver de finish. Een fluitje van ne cent? Nee, ne wereldprestatie, woet ze oaver twintig joar nog oaver proat.
Eredivisie
Schakelend langs de veelden. Allemachtig wat spannend. Wie zagen een ploeterend Go Ahead en een verzoepend De Graafschap. Letterlijk en figuurlijk gungen ze kopje onder toen Deaventer, met een wonderlijke kopballe, op veursprong kwam. Links en rechts zag ie al stoom uut de huuze kommen.
