Loat det vuurop stoan, met doarneuist, allemoale gezond blieven. Het is nen achtbaane woar wie ieder joar in trechte komt. Ie kiekt er teegenan, Karsdagen en Old en Niej. In ne flits is het Karsoavond, vakantietied, eaven de zorgen an de kante. Eaven tied veur andere dinge as de narigheid op het wark en het verdreet van alledag. De bosschoppen wordt e haalt, de krisus is veurbie zegt ze. Het is te hoppen dat iedereene det markt, vuur zo veer as wie las hebt e had van krisus. Bie de winkels hingen ze der met de beene uut. Karrevrachten vol bosschoppen worden der met e slept noar huus hen. Zelf bint wie traditiegetrouw de Karsdaagen begunnen bie de keerskesherdenking op de Hoolterbarg. Eaven stille stoa bie de jonge jongens diet het leaven hebt e loaten bie de bevrijding van Oost Nederland. Dan op noar de warme kachel en de pannekooke met wors. Vrede op aarde, het lik zo gewoon, maar pas op! De karsdaagen vleuigen veurbie en Battum maken zich op veur de joarwisseling. Op Oldejoarsdag heurden ie her en der op het platteland de enorme klappen van de carbidbussen. Op Oldejoarsoavond veur de eerste keer in Battum een gezamenlijk vuurwerk. Het was een schot in de rooze en het zal vaste wal een vervolg kriegen. Um 12.00 ’s nachts kwam veur iedereene het definitieve ofscheid van tweeduuzendzeuventiene. Op de eerste januari vleegt de goede wensen, tussen de oliebollen en de nodige alcoholica duur, oaver de toafel. Ie komt ’s oavonds laate tut ruste in de stool en de andere dag geet het leaven van alledag onverbiddelijk weer vedan. Zo geet het joar noa joar. Wie stapt allemoale stapt weer in de dagelijkse sleur van het leaven. Völle geluk in Niejjoar en blieft gezond.

Sjonge, jonge, eaven ne frissen neuze halen. Eaven ne trad um het huus hen. Nog gen schneevlokke an de lôch. Kump mie doar toch ne wagen anjagen. Volop in de zwaailechten. Nog net konnen wie ne stap trugge doon, de sloot in. De pekkel worden oaver de volle breedte van de weg gespoten, net neet bie ons oaver de schoone. In stomme verwondering zag ie ze, in volle vaart, de bochte umme goan. Lees verder →

Veur de kleine kinder is het allemoale niej. De Pietenneuzelerieje geet allemoale langs eur hen. Veur ons oolderen is het een oamd vol met mooie herinneringen. Wie kekken nog gauw eaven noar buuten en zaggen de heldere moane deur de kaale beume. De kolde mist trök heinig an oaver het dorre land. Vaa gung noar buuten en deed de vensters op de pinne. Wie trökken ons terugge achter de hooge kachel onder de bozem. Lees verder →

Wat een wille

Machtig mooi noajoarsweer. Eaven noar de Battumse karmse. “Opa, ik hoor de kermis al” heur ik de kleine jongen zeggen. Het lig mie nog vars in het geheugen. Zoaterdagmiddag, twei kleine hummeltjes zweeft hooge deur de loch in de vliegtuigjes.

Lees verder →

Èaven noar de banke, kieken noar die mensen, diet veur oe an het wark bint. Bankzaken ofhandelen an de balie. Het is niet meer en het vertrouwen is veer te zeuken. Het enige waj’ nog kunt, is pinnen. Zelfs det is mangs niet veur mekaa. Zorgt er veur dat det vertrouwen trugge komt. Het is balen van slogans as, pasop, klik weg en belt noar Deaventer, ie wordt er niet goed van.

Lees verder →

Vanmonn’n werd ik wakker. Ik verheugden mie al een betje op een wit loagje schnee. Jammer, ik zag de witte wereld alleene mar op de televizie. Lange files. Oaveral waren ze bèèzig um de weagen schoon te kriegen, alleene bie ons was ter niks anders te bewonderen as nattigheid. Wat mot het toch worden as e wie is echt winter kriegt, zeg mar, drei weaken, alle daagen schnee en vreezend weer. Dan is Holland pas ech in las. Lees verder →

Van de wekke zag ik koppels jonge leu deur de stroate goan. Grote bundels met sloapzakken en kleere achter en veur op de fietse. De eerste vluchtelingen bint angekommen in Battum, dacht ie bie miezelf. Gelukkig blek det niet zo te weazen, het waren allemoal jongeren diet een sloappartijtje hadden met de Battumse karmse.

Lees verder →

Het is een heele tied geleden, zelf bin ik er niet bie gewest. Ma wat zölt de leu schik hebben e had, doar an den voot van den olden Battumsen Tooren. Ja, den was ter bie, op de allereerste Battumse Karmse. Veerder waarschijnlijk niet meer as een hand vol boeren en ambachtsluiden.

Lees verder →

Ne echten Battemer

Baron van de Battemse Revue, President en erelid van de Battemse Pompers, boegbeeld van de boeldag, duuzendpoot bie uutstek. Oaveral kwam ie hem tegen in het Battemse dorpsgebeuren. Niet zo opvallend, maar Gerrit Beldman was ter altied.

Lees verder →

Natuurlijk, iedereene weet wel woar det is. Heel völle mensen uut de umgeeving zolt er wel is wat hebben gegeaten. Zelf kwam ik ter mee an het denken toen ik der langs reed en terugge vuurbie de Battumse tooren gung.

Lees verder →