Column het Zwarte Schoap
De olde dokter
Van 1953 tut 1968 was Van Walsum veedokter in ons Battem. Uut ziene mond tekende ik het volgende op. Geboren in 1926, ondergedoken in Dalfsen, kwam hij met de boerenbevolking in anraking. Noa de oorlog gung hij studeren veur veedokter en kump uuteindelijk in Battum terechte. Hij werd er gastvrie ontvangen.
Eaven noar de buren
Dit keer neet in westelijke richting, maar richting het Oosten. Woarumme, zul ie oe ofvroagen. Op zundag hooft wie neet, want wie hebt zelf de winkels hier los. Nee, det is ook niet de bedoeling. Ankommenden zoaterdagmiddag is doar ne groten zommer-carnavals optocht. Vanof vier uur trekt, met feestelijke muziek en lawaai, ne kluurige stoet deur de stroaten van Holten.
Weer een huus met een verhaal
Us Wente, het stund zo maar te koop. Niet dat ie doar altied op let, maar an disse naam bint mooie herinneringen bewaard gebleven.
Eaven met Rakker noar de bakker
In gedachten zit ie in de mooie nieje wachtkamer. Gelukkig is de sfeer van het geheel geble-ven. Nieje gebouwen achter olde gevels. Gedeuldig wacht ie met oen hundje tutdet ie an de beurte bint. De herinneringen komt vanzelf boaven drieven. Ie zeet Jootje achter de hooge teunbanke bie de bakpanne. Onwillekuurig loop ie vedan noar de wonkamer, wachtend op de karbonade met patat. ’N old’n Hendrik kump nog eaven bieproaten. Hij zut er uut as ne schneepoppe en ruk noar vars gebakken brood. Het mel stuf hem deur de heure as e der met ziene groote bakkershande deurhen geet. Jan kik met één ooge um de deure. Hij heult de boel scharp in de gaten. As ie rotzooi maakt, bin ie an de buurte. Wie ligt plat as e weer ne schuunen bak verteld hef. De gedachten vleegt alle kanten op. Wim, de man van Jootje bakt oliebollen. Hij glimt nog harder as ziene bollen, boaven die heete öllie. Mooder Diene trapt op nen onmeunige groote bakfietse deur het buutengebied. Völs te zwoar wark. In het mulle zand kump ze te vallen en de stoetens vleegt deur de loch. Fietse tegen de boom, stoete der in en vedan maar weer. Vaste prik, eaven noa het dansen een patatje bie Hendrik van de Bakker. Alles kon der, zelfs de rollade van Jootje en Wim hebt wie der ooit noar binnen gewarkt. Generaties lang bint de jongeleu van doaruut opgehaald of noar huus gebracht. De leste joaren was ie der vaake met de kleintjes veur een ijsje. Heinig an werd het stiller en stiller. Noe is ter ne nieje bestemming. Ne dokterspraktijk veur kleindieren. Rakker is an de buurte. Hé heur ie doar noe die bezundere winkelbelle en kump Gerritje doar an, um oe veerder te helpen? Ie raakt er van in de warre. Zo geniet ie van de nieje bestemming in dit olde bakkerspand. Kompelementen an de leu diet hier de dienstverlening deur zet. Een mooi stukje Battem met ne rieke geschiedenis is beholden gebleven.
Vriejheid
Het lik allemoal dood normaal, maar de leste dagen begin ie te twiefelen. Bint wie net of van al die beparkingen en de mondkapjes of, kump de Russische Beer um de hook hen kieken. Hoe is het meugelijk, de rillingen loopt oe oaver de rugge. Gebouwen wordt kapot geschötten en de slachtoffers ligt in de stroate. Berichten vleegt oaver en weer.
Leaven met de dag
Ja het is makkelijk gezegd, maar det valt mangs onmeunig tegen. Zo wordt ie wakker. Gelukkig, de allerzwoarste moatregelen bint van de baane.
’t zwarte schoap
Water, water, water
Vol verwachting trek ie de gerdienen lös. Van schrik sloat ie ze weer dichte. Gries weer, de reagendruppels gliedt eindeloos langs de roete. Maar ja, ie hoolt de dag neet tegen. De Olympische spelen bint begunnen en veurdet ie der arg in hebt, klinkt het eerste Wilhelmus deur de kamer.
Wat moet wie der toch met an?
Eindelijk. Wie mochten weer allemoal leuke dinge doon. De mensen genötten. De stroaten en de werkvloeren leupen vol. Een feestje hier en ne verjeurdag doar.
Wat is ter toch an de hand?
Vol ongeleuf kiek ie noar buuten. An de weg steet het heelemoal vol met huusroad. Goat de buuren verhuuzen of ligt ze in echtscheiding, het zal toch neet?
Geachte veurzitter en inwoners van Nederland
Zundagmiddag hebt wie, met een antal plaatsgenoten können genieten van een olderwets stukske amusement. Het Brookduo uut Maarkel gaf ne nieje cedee uut en wie moch het eerste exemplaar in ontvangst nemmen, ja echt woar, de Caroline van der Plas. Natuurlijk bedankte ze iedereene veur de al die stemmen uut Salland, Twente en den Achterhook.