Column het Zwarte Schoap
De vlagge kan wier àànsumme
‘N hèèl’n dag was ’t à spannend. Hoe zôll’n ze ’t goan doon? De leste daag’n zag ie hoe ’t de regèèr’nde pertiën zich meer in meer in buchte krôônkeln, um zichzelf noar winst te proat’n. Biej Derks’n en de keerls wörd’n duudelijk det het zô neet vedan kon. Hoe zôl det in ôônze gemeente word’n.
Eindelijk röste, wiej wacht ‘t of.
Det magge wiej tenminste hopp’n want de leste wekk’n biw we an alle kàànt’n oaverrôômpeld duur pertieën diet àmoa geliek hebt, àj’ ze meugt gelèum’n. Woensdag, vieftien meert is de grôôte dag en één dinge is wis en waarachtig, ie zölt zeen det ze àmoa hebt ewunn’n. ‘N één’n iets minder as verwacht, ’n àànder had völle meer verlees verwacht en goat zô mà vedan.
Geliekspel
Hèèl netjes zit ie um half tweie kloar. Het vlaggeschip van Battum möt spöll’n tèèg’n de eeuwige rivaal’n uut Hoolt’n. Een lekker zunneke begeleidt ôôns noar de voot van den Hoolterbarg. Völle Battumse supporters hebt de weg noar Hoolten evund’n.
Verdreetig
Onwillekuurig lôôp ie der van tied tut tied an te dèènk’n. Vieftienduuzend, twintigduuzend en noe à meer dan drei en dartigduuzend dôôi’n!! Duuzelingwekkende antall’n en det kan zich de kômmende wekk’n nog wà verdubbeln. Of en touw wordt er nog een mèènse lèèmtig uut die onmetbare puunhèupe ehaalt, mà het wördt stiller en en stiller. Netuurlijk, iedern geredd’n is ter eene, mar inmiddels heiw we de beeld’n van onmettelijke antall’n slachtoffers diet, man an man, neust mekaa wordt begrèèm’n.
Machtig môôi
Netuurlijk, zô of en touw kiek ie de digitale wereld van het feesbook in. De nieje inrichting van ôônz’n Battemsen Brink. Nee, neet den film van ’n hèèl’n oamd, mà noar de inrichting zelf. Het zut er gelikt uut. Ie zeet oe zelf lôôp’n, van het Dijkhuis tut vuurbiej Boode.
Ie komt neet an mien komkummerke
Ôj’ noe wilt of neet, ie könt er neet meer umme hen. Oaver good twei wekke barst het carnaval uut zien voog’n. Neet allèène ôônder de grôôte rivier’n, ôk de Battemse Pôômpers bint kloarwakker. Inmiddels hef de nieje Prins ne naam, Prins Tieske.
Fijne Karsdaage en een gelukkig Niejjoar
Astebleef doot vuurzichtig an. Een keerltje zwoar gewôônd en noe à ne vèurwarkdôôi’n. Hoe völle waarschouwing’n möw we nog hebb’n? Van disse kàànte in ieder geval, ’n lest’n dit joar. Wiej goat er èèm’n tuss’nuut, net as zô völle mèèns’n.
Op noar Mirrewinter
Lekker vreezend weer. Het begint er op te liek’n. Nog een klèine twei wekke en dan biw we biej de Karsdaag’n. Wiej zölt ze wier beginn’n net as eerder. Twei joar môch het neet duur de corona, mà noe geet het wier gebuur’n. Karsoamd half vieve, de keerskesceremonie op ’n Hoolterbarg.
De herdertjes lagg’n biej Battem
Zie lagg’n in het Battemse veeld. Zie past op de scheuipkes. Ne grôôte kudde is ’t neet. Oaverdag tel ie der mà tweie. Zie hadd’n zich lekker uut de wind eleg. Het is starvenskôôld. Een normaal mèènse zôl deepe in ’n jas weg duuk’n en rap de warme kachel opzeuk’n. Wiej zit inmiddels in december.
Het wördt vanzelf wier lech
Noa twei oaverwinning’n hef het zwart witte vlaggeschip van Battum de weg noar boam’n evunn’n. Netuurlijk lôôp ie in ne thuuswedstried wal is tèèg’n ne zèèperd an, mà det gebuurt zelfs in de èèrste de beste wedstried op het wereldkampioenschap. Gewoon de mood neet opgèèm’n.