De boage steet wier op ‘t zoolder

Wat heiw we der van genött’n. Wat een vuurrech um ’t te meug’n bereik’n. Op de volgende vieftig joar is te hôôge grepp’n, mà zô lange as ter lèèm’n is, is ter hoppe. As ne film is ’t vuurbiej egoane, op weg noar ’n dag van männ’n. Noaberschap, de buur’n, zie helpt oe oaverà met.

Zie oaverlôôpt oe neet mar, àj’ ze nèurig hebt stoat ze der. Vuur een dag of wat trugge, zèum uur ’s oamds, in één kèèr drôkte op ’t arf. Het hèèle plein lig vol met denn’ntäkke. Met timmermansôôg’n wördt ekekk’n woer de boage möt kômm’n. Wat is det noe? Ne trekker met een betje hooltwark en een paar melkbuss’n. Het zal wà. De koppel buur’n wördt als mà grötter en èèm’n later steet het geraamte van de boage al oaverèine. Ne tweede ploeg steet kloar um de denn’ntäkke in te stekk’n. Zie hebt er de vaart good in. Trappe der biej, oaverà is an edach. De buurvroole hebt in alle stilte de rèuskes al e maakt. Rôôi’n en witt’n, zô as ’t vuur vieftig joar trugge ôk à was. Wie zôl der àmoa oaver de tonge wèèrn egoane? Het maakt neet uut. Lachend wordt de rèuskes in e stökk’n en anderhalf uur later stoat ze an de belle. Doar möt goodkuuring kômm’n op ‘t warkstuk. Ie zeet het lachend an. Neet te lange want de temperatuur geet rap noar beneed’n duur de schraole noord’nwind. Het is meer dan good. Met mekaar heiw we de boage nat emaakt. Pas in ‘t duuster heur’n wiej den trekker, as leste, op huus an goan en dan heij’ ’t fees nog te gauwe. Inmiddels ôk achter de rugge, lekker borreln, gezellig met mekaa an ’t buffet. Jeloers kiek ie noar de gast’n diet nog, as een veerke, oaver de dàànsvloere goat. Zie bint nog lös in de hupp’n. Biej’ ààndern geet ’t een stuk stroever, of zie loat ’t hèèmoal an zich vuurbiej goan. Het maakt niks uut, àj’ der mà van geniet. Vuur dàj’ der arg in hebt bint die gezellige uur’n vuurbiej en stoaj’ met mekaa wier biej huus, ôônder de boage. Wat blif is de herinnering en die drèèg ie oe veerdere lèèm’n met oe met. Inmiddels steet de boage wier op zoolder tut het volgende feesje.