De dokter vertelt veerder

De Battemse karmse is in de vieftiger joaren ook de hoogmis van het joar. Het is ne stippe op de horizon. In Loo en Battum bint de scholen dichte. Het hele darp steet vol met kroamen. Het begint met de veekeuring bie Broakhekke. De borreltjes goat er gestaag in. Disse wekke is het Loo-feest. Wel op een wat kleinere schaal as in Battum, maar de gebruuken bint noagenog geliek. De hele buurtschap dut er an met. Doar kwam onzen olden dokter ook rap achter. Het noaberschap hef iedereene hoog in het vaandel, maar oaverdag is de andacht eaven niet bie de vierpoters, maar bie de éénpoters. Zo moest de olde dokter ’s oavonds ne koe verlossen deur middel van de keizersnede. De boer en de buurman zolden hem helpen. De vrouwe was spoorloos en de beide helpers waren neet meer nuchter. Zie lagen te snörken in het heui. Gelukkig was de vèèrze wal nuchter en werkten good met. Zo of en toe had de dokter wal hulpe neudig. Dan schudden hij de helpers wakker. Zie kwammen in de beene en dan klunk het in koor “Dokter ie weet het, wie stoat altied veur oe kloar. Ie hooft maar te kikken en wie bint er.” Noa ofloop van de bevalling leut hij ze sloapende achter, in het heui. Onderweg noar huus kwam hij nog ne karmsenganger achterop. De jonge boer zat wat wankel op de fietse en joawal heur, op ne kruussing lag hij der in één keer onder. Met piene en meuite kwam e in de beene. Meteen toen hij de dokter zag, sprök hij verontschuldigend, “Dokter ie denkt natuurlijk dat ik dronken bin, maar det is neet zo. Ik wol links of en stökke de rechter hand uut en det geet neet good, begriep ie det?” As noaberplicht hef de dokter hem weer op de fietse geholpen en gelukkig kwam hij gezond en wel in huus. Zo arg zal het noe wal neet meer weazen, alhoewel, ie weet nooit, noa al die joaren det het feest niet deur kon goan. Hoe het ook is, allemoal een geweldig Loofeest en mocht het neudig weazen, helpt mekaar op de fietse.(Wordt vervolgd)