De gesnèuvelden

In alle vrogte trökk’n de lèu richting Canadeez’n Karkhof op ’n Hoolterbarg. Ie konn’n der allèène mà kômm’n met de busse. De auto of de fietse môs ie in Hoolt’n achterloat’n. Zô trök der 4500 man ’n Barg op. Ie lôôpt er tuss’n en heurt van alle taal’n um oen hen.

Ôônder de eregast’n bint toch nog een stuk of tien veteraan’n, àmoa viem’nnèèngtig plus. Veerder Canadeese Bands, doedelzakspöllers en femilie van de tweede en dèirde generatie. De leste rösplaatse van al die gesneuvelden lig ter biej as ne Hof van Eden. Indrukwekkend. De meeste graav’n hebt een gezichte ekrèèg’n. Vriejwilligers hebt ze vuurgood vuurzeene van ne foto. Àj’ der langs goat lôôpt oe de rilling’n oaver ‘t lief. Àmoa jonge jongs van twintig, viem’ntwintig joar. Völle der van esnèuvelt ,van Zutphen, Loarne, Battem, tut an Groning’n. Jongs, diet näuwelijks wuss’n woer Nederlàànd lag, vöch’n zich dôôd vuur ôônze vriejhèid, diet noe à tachtig joar mag duur’n. Ie beseft de onmach en beestachtighèid van oorlog nog starker àj’ langs al die graam’n lôôpt. Dartienhonderd en vèèr’nneengtig. At Prinses Margriet ter is, kan de herdenking beginn’n. Blijf bij mij Heer, de vlaggenparade, sprekkers in ’t Engels, Frààns en Hollàànds, de inheemse gebruuk’n. Het geet as ne film an oe vuurbiej. Allemoa oorlogsheld’n, diet Geelderlàànd en Oaveriessel hebt bevriejd, bint hier begrèèm’n. Opvallend is, det de schoolwichter, ’n allerèèrst’n krààns meugt legg’n. Het vèur van Vriejhèid wördt duur egèèm’n an de nieje generatie. Moesstille is ’t as de “the last post” wördt ebloaz’n. Vèèr vleegtuug’n kômt er oaver en ééne zwèènkt der of noar boam’n. Dan nen helicopter met de poppies, klaprôôz’n dwarrelt noar beneed’n. Àànderhalf uur, het vlug vuurbiej. Ôônder ’n indruk lôôp ie ’n Karkhof of. In het hèèle làànd bint er herdèènking’n ewes. Hier bint de gevallen suldoat’n vuur de vriejheid van Oost Nederlàànd herdach. TV Ôôst hef ter een môôi beeldverslag van emaakt. Ech de meuite weert um nog is te bekiek’n. De herdenking is ewes en de vriejheid heiw we viert. Koester het en gèèf het duur an de nieje generaties.