De groeten an Battum

Het eerste wat hij vertelde was, det hij de karmse had gemist. Alle joaren ging hij op de moandag noar Battum um te genieten van det aparte karmsengeveul. Wie waren der eaven tussenuut en kwamen terechte onder in het Sauerland, in één van de hotels van de jongens van Swartjes uut Schalkhaar. De eulderen onder ons zult nog wel is een pilsje gedrunken hebben in het café van de femilie. De jongens bint weg getrökken noar Duutsland en hebt doar niet slech geboerd. Zelf hebt wie al meerdere keren meugen genieten van die Sallandse gastvrieheid in het, heelemaol neet zo verre, Sauerland.Waren der eaven wat onduudelijkheden oaver de kamers, zie worden opgelost en wie konden ontspannen beginnen an vief mooie dagen. Wie hebt genötten van de gemeudelijke sfeer doar. Een kaartje leggen, wandelen, een muziekoavond, vanalles worden er veur ons georganiseerd en op de kamers alle Nederlandse tillevisiezenders. Een stukske Nederland, midden in het Duutse. De voertaal is ter Nederlands. De portemonnee kun ie zo good as thuus loaten, want alles in het hotel is inklusief. En dan die umgeving. Achter iederen bocht lig een nieuw riekelijk gekluurd uutzich te wachten. Ondanks dat wie der al vaker waren gewest blif het mooi. Sauerland, ongeveer zo groot as Groningen en Freesland, ie raakt er nooit uut gekekken. De dagen vleugen vuurbie en wie bint weer in Winterberg op de Kahle Asten en in Wielingen op het Oktoberfeest gewest. Eindelijk hebt wie de grotten in Attendorn en de pyramides van het Sauerland ontdekt. Zo maar heel spontaan, zet oen navigatiesysteen op toerischtische route en ie riedt noar de mooiste plekjes, zonder een mense tegen te kommen. Bie het vertrek waren woorden van “Herr Swartjes”, doot de groeten an Battum en dan doo ie det.