Dit nôôit wier

Èèm’n der tuss’nuut, weg uut de sluur van alledag en dan kômt de bericht’n binn’n. Het zal toch neet woar weer. De warkelijkhèid is nog arger. Zô mar uut het niks, jonge lèu of emaakt, de beeld’n bint onbeschriefelijk. Het is nog mar het begin van alle ellende. As duur ne bieje stökk’n wördt Israel wakker.

Het antal slachtoffers, inmiddels meer as det er in Battem wônt. Is ter nog hoppe, of geet ’t kàànt uut de klauw’n lôôp’n. Astebleef neet, lôôp ie te prakkezèèr’n biej het grôôte oorlogsmonument in Bastenaak’n. Zeum duuzend dôôi’n in het Ardenn’noffensief. De bericht’n bint neet um bliej van te word’n. Gelukkig kriegt de Palestijn’n nog een onzekere mèugelijkhèid um weg te kômm’n, mà de bomm’n blieft links en rechts vall’n. Het lik ter op det Hamas neet wier zal könn’n regeer’n. Dreigend stoat de tänks an de grèènze. Het gewoone volk, zeker in Gaza hef ’t zwoar. Loat de Hamasstrijders al die lèu wà goan? Valt er nog te lèèm’n, zôônder stroom en alle èèrste lèèm’nsbehoeft’n. In disse wir war van ellende is de oplössing veer weg. Het zal oe mà gebuur’n det op de Zwarte Cross zô mà dôôd en verdarf wördt ezèèit? Ie möt er neet an dèènk’n. In één kèèr steet de Oekraïne op het tweede plan. Wiej begint ’t gewoon te vind’n det er alle daag’n mèèns’n wordt dôôd estökk’n. Vieftienduuz’nd betogers vuur Palestina, het mag in dit môôie landje. Mèèns’n diet hier ôôit noar touw bint e kömm’n um den armood in eeg’n làànd achter zich te loat’n. Hoe lange kan det nog, as de bomme barst doar in het Midd’n Ôôst’n. Loaw we hopp’n det ’t àmoa metvölt, mar ie hôôlt oen harte vaste. Inmiddels heiw we de weg noar huus wier evund’n en saam’n met alle buur’n könn’n geniet’n van ne lekkere barbequie in ôôns Noaberhuus in Lôô. Onwillekuurig kump ôk doar den armood zô of en touw noar boam’n. Ie könt er neet umme hen. Dit nôôit wier, de mèènshèid hef ter nog neet völle van eleert.