Doar gebuurt zo völle

Eaven der tussenuut. Alle zorgen achter oe loaten. Ie komt er achter dat er in ne wekke tieds heel wat kan gebeuren. Vol goede moed reden wie Duutsland in en wat wie mee nammen was, de grote dreugte. Oaveral zag ie de gevolgen, van verdorde mais tut roodbroen verbrande weidens. Gelukkig viel der in de oavondtied af en toe een buitje, maar lange neet genog. In disse moderne tied geet het thuusfront, middels de telefoon en tillevisie, met oe met op reize. Droovig niejs vanuut Engeland, de koninginne, diet ie oe heele leaven hebt gekend is oaverleden. Zesennegentig joar, det haalt de meesten neet. Dichterbie huus valt er ook, net in disse wekke, mensen weg, woar ie zo lange met bint opgetrokken. Zelfs ons heele olde geitje sleut, net noe wie der neet bint, vuurgood de oogen. Vanof oe vakantieadres regel de zaken zo goed en zo kwoad as het geet. Ondertussen geniet ie zelf van al het moois in de bargen van het machtig mooie Zwarte Woud, met onder meer, een uutstapje noar Schaffausen in Zwitserland. Doar valt nog good nieuws oaver te vermelden. Het Zwitserse water uut de Rijn kump nog met bakken vol teglieke de waterval afroazen. Een indrukwekkend geheel en al det water kump gelukkig toch allemoal noar ons vlakke landje an de zee. De Iessel steet noe nog op een deeptepunt, maar ie hooft neet gek op te kieken det het oaver ne wekke of wat wier hoog water is. Het is net as in ons leaven, het geet op en of. De eene wekke geniet ie met volle teugen en ne wekke later stoat ie weer met beide beene in het dagelijkse leaven. Het is de last van wille en verdreet, diet iedereene met draagt en doarbie is de verdeling neet altied gelieke. De vakantie lig achter ons en met mekaar goat wie vedan, op noar hoppelijk veur iedereene zunnige dage, met zo noe en dan een bujke reagen.