Duvel Derk is wier op Oolde

Ôôit wörd’n miej de leefde vuur het làànd van Heuvel in e gèèm’n duur mèister Hoefman van de Ulo schoole in Hoolt’n. Hij kwam van Loarne. As ter tied oaver was, lèèz’n e vuur uut zien book, “Ôôld Achterhooks boer’nlèèm’n”, det zich ofspöll’n rôôndumme Loarne. Van de wekke gunge wiej doar kiek’n op het ôôle kasteel van Oolde.

Oaver good twei wekke zal det de plaatse wèèr woer e schittert wördt, in het stuk, “Veurafje en diner vuur eene”. Het verhaal oaver det kasteel, geschrèèm’n in de nèèngtiende eeuw, hà ‘k in miej op e zeuig’n. Met name de ôôle kaste, diet zo bejubeld wörd’n en ja heur, die stun der nog. In een guur miezerig weertje riej’ richting Loarne en doar, deepe ôônder de ôôle bèume, zeej’ het witte kasteeltje, uut 1663, ligg’n. Ie zet de auto èèm’n stille vuur het koetshuus en kômt hèèmoa in de tied van honderden joar’n trugge. Ie zeet de boer’n met de pette in de hàànd de trapp’n opgoan. Löp doar noe warkelijk Duvel Derk? Is Van Possenhofen op jach ewes? Spannend! Éénmoal binn’n, kôm ie hèèmoa in de sfeer van Dowton Abbey. Det is precies het decor woer dit nieje stuk, van Gert Jan Oplaat, zich of geet spöll’n. Ie kriegt er zin in. Vol ontzag kiek ie de kamers duur. Den môôi’n schouw met drei engeln. Ééne der van, Willem de Vijfde. Oranje gezind wadd’n ze in die tied, allèène det môch ie neet openlijk loat’n zeen. Noe häänk ter ôk een grôôt petret van Johan de Wit in de kamer. Vrèindelijke lèu, zie hebt ôôns de deftige kamers loat’n zeen. Ôk de kaste, beschrèèm’n in het geneumde book môch e wiej anschouw’n. Een prôônkstuk, compleet met geheime laadjes. Deepe ôônder de indruk struin’n wiej oaver ôôns teneel. De barones en eur man wadd’n verhuusd noar nen ààndern vlèugel. Zô mà vèèr wekke weg uut de mèuiste kamer um ôôns, gewoone starveling’n, te loat’n spöll’n. Nee, noe dooj’ ze te kort, zie bint bèire ôk lèu van disse tied, respectievelijk vèèdokter en rechter in röste. Vanuut die drèumwereld stap ie wier noar buut’n, pikkeduuster en onmeunig slech weer. Een ieder met ziene gedacht’n, rie we op ôônze vark’nsschuure an, doar möt e oefent word’n. Elf vuurstelling’n, binn’n een paar daage uutverkoch. De gelukkigen zölt binn’nkort ôk de tocht noar Oolde meug’n maak’n.