Eaven noar de karmse

Het is al lange geleden det het weer zo triesterig was as met disse karmse. Natuurlijk trekke wie der eaven noar toe. De kinder in de autootjes en en opa, schuulend onder het tentzeil. Het terras op de Brink neudigt neet echt uut um der is een paar achteroaver te sloan. Gelukkig is ter altied André, diet oe een betje opvrolijkt.De kinder slept ons met noar het touwtje trekken en bussen gooien. De kleine deerne trekt an zeuven touwtjes teglieke en natuurlijk heb ie dan pries. Ook de bussen sneuvelt en zo loope wie, beladen met prieze, richting de snackbar veur een breudje met een balle gehakt. Het is eaven gedeuld hebben, maar dan heb ie ook wat. Van achter die grote balle zie ik ze de Brink opschoeven. Ne riezigen keerl met zien vrouwtje der twei meter achter an. Binnenkort bint ze vieftig joaren getrouwd. Het dut mie denken an een verhaal van nog langer geleden toen dezelfde man de moed had um zien vrouwke te zeuken in het Sploose. Vuural de oavond, det hij met ziene veewagen doar ziene opwachting maakte. De oaverige jagers hadden het noakieken, maar laadden ziene wagen vol met de veinsters van de boerderieje. Hij markten het niet eerder as de andere dag, toen der weer vee in most worden geladen. Wie hebt er vaake um elachen. Nog een rondje oaver het natte terrein. Halverwege, weer schuulend vuur een kort venijnig bujke. De kop van jut steet er treusteloos bie, wachtend op de volgende genadeslag. De kinder hebt er disse keer geen ooge veur en ook de mooie gekluurde ballonnen blieft wachten op ne nieje eigenaar. De terrassen blieft leuig, maar slechter as noe kan het toch neet zol ie zo denken. Op noar de koffie. As ik zundagmorgen de gerdienen los trekke valt er nog altied ne gestagen reagen. Zôllen de boeren de ieerpels der wal uut hebben? Het zal toch wal. Gelukkig wordt het, net noa de middag, dreuge. De vrouwe geet nog eaven kieken noar de koetsen en ooldtimers. Det kump good uut, heb ik de tied um dit verhaaltje te schrieven. Het zal mie beniejen of ze mie nog een viske met breg.