Het heerlijk avondje

Veur de kleine kinder is het allemoale niej. De Pietenneuzelerieje geet allemoale langs eur hen. Veur ons oolderen is het een oamd vol met mooie herinneringen. Wie kekken nog gauw eaven noar buuten en zaggen de heldere moane deur de kaale beume. De kolde mist trök heinig an oaver het dorre land. Vaa gung noar buuten en deed de vensters op de pinne. Wie trökken ons terugge achter de hooge kachel onder de bozem.Wie zungen al wat ons eleert was um den Zwarten Piet mar gunstig te stemmen, want zo heel leef was e wie neet ewes. Doar kwam mooder uut de kökken met ne komme zuukelaa. Wie hadden der heelemoale gen arg in det vaa van de kökken was. Dan in één keer, een bonke lawaai. Zwarte Piet sleug met alle geweeld op de vensters, zo hard det de pinne um ze dichte te holden, lös schoot. Wie dörfden neet te kieken. “Zijn hier nog stoute kinderen?” Mooder hölp ons en reup,”Goat mar vedan, hier bint alleene ma leeve kinder.” Het lawaai verstomden en vaa kwam geschrökken binnen. “Ik zagge ze met een noodgang op Battum an goan. Zie hebt ok nog ne deuze achter eloaten in de gang.” Wie stèuven met zien allen de kamer uut um te kieken, wat of ter allemoale met was e kommen uut Spanje. Peppernötten en en ne gevulden moes, ne buul vol taai taai en ne speculaaspoppe. Wie wadden de zuukelaa heelemoale vergetten en noar een half uur zat de meeste zeutigheid bie ons in de maage. Veur de groote kadoos, ne nieje dasse en twei onderbokses hadde wie gen ooge. Mooder brach ons noar bedde met het leste stukske speculaas. Wie hadden de zak van Zwarte Piet oaverleafd.

Sunterkloas is weer noar Spanje. Het heerlijk avondje, geniet er van, ’t is zo veurbie.