Het weer slöt umme

Gisteroamd trök de vrouwe de gerdien’n dichte, noa ne môôi’n zundag. Lekker geniet’n op een terrasje, biej een kôôld zommers biertje. De hette is vuurbiej. ‘N lest’n zommerdag? Nog èèm’n en de temperatuur zakt ôônder de twintig groad’n. De tied van körter word’nde daag’n kômt er an.

Grauwe lôch, miezerigen rèèg’n. Ie könt de borstrok à vaste uut de kaste haal’n. Ie möt er nog neet an dèènk’n. De gedacht’n scheet trugge. Snip en snip verköld’n. Mooder smeert oen ne klôdd’n vix op de börste. Het hemd der oaver hen en dan den borstrok stief um de hoed. Ie stinkt een uur in de wind, mà het helpt. De R is in de moand, borstrokk’nweer. De generatie van tèèngswoorig wèèt neet woer ‘k ’t oaver hebbe. Ie zeet ze alle männde vuurbiej goan in môôie kluurige bloesjes. De mèèst’n goat elektrisch, het echte harfsweer möt nog kômm’n. Dan zeej’ ze tèèg’n de ôôst’nwind an pèèz’n. De kleintjes wordt netjes met de auto noar schoole ebrach. Det möt ôk wà met al det roazende verkèèr van vandaage an ’n dag. In die vroggere tied zag ie bienoa nog gen auto. Vaa en moo en moo gung’n ôk neet met. Met de vix-lôch in de nèuze klepper’n ie op de klumpkes noar schoole. De tied’n bint rap veràànderd. Het zômmer is vuurbiej, nog een paar wekke en dan möt de eerpel der uut wèèr. Vuur de Battemse karmse! Ôk det is neet meer van diss’n tied. Loaw we hopp’n det het weer an t èine van de moand nog ééne oplèèving hef. Nog één kèèr met mekaa an de zwier en dan ôônderduuk’n tut volgend vuurjoar. Nôh ja, ôônderduuk’n, de duustere daag’n hebt ôk wà wier wat speciaals. Lekker toch, Sunterkloas, biej de knetterende kachel, oh nee, wiej hebt noe centrale verwarming. Lekker een keerske in de karsbôôm met engelnhoar. Lèèm’sgeveuirlijk! Noe heiw we elektrische läämpkes. Het maakt neet uut, de gezelligheid wördt noar binn’n ehaald. Geniet er van, vuur dàj’ der arg in hebt, lig ’t àmoa wier achter ôôns.