Kàànt in de warre

Mangs vroag ie oe vertwiefeld of, hoe veer biw we der met. Doar is gen töuw an vaste te knupp’n. ’N één’n männ’n kiek ie noar buut’n en lig ter ne dunne loage schnèè. Ie zeet det de begonias, diet het hèèle joar uutbundig eur beste hebt edoane, bint bezwekk’n. Jammer, want ne dag later valt de rèèng’n met bäkke teglieke uut de lôch en is ’t twintig groad’n warmer.

De weid’ns ligt er driefnat biej. Het wèèr is kàànt van de wieze en zelf raak ie ôk hèèmoa van slag. Ongemarkt tik e wiej de advent an. De tied van Prins Carnaval, Sunterkloas en den Karsman. Sunterkloas heiw we al in darp ezeene en ôk de Battemse Prinses maakt de zaal’n in de buurte à wier onveilig. De Karsman zelf is wiezer en blif nog èèm’n binn’n de pöste, mà buut’n wint de karsbèume meer en meer terrein. Op de hooge hooge daak’n, ridt Sint Nicolaas met zien knecht. Mistrèustig kiek noar het steile dak van de buur’n. Spek glad, doar dondert ôk Ankie van Grunsven steevaste vanof. Köj’ det de kleintjes nog wà wies maak’n. Kan het nog wà, knech, in disse tied van teere zieltjes. Zelf goaj’ der gelukkig neet ôônder gebukt. Woerumme zôl det noe àmoal ààns mönn’n? In alle oprechthèid vroag ie oe det of. Ie twiefelt an oe zelf, is det noe de harfs van ’t lèèm’n of ’t begin van de winter. Het zal vaste het leste wèèr. Op de tillevisie hebt ze de schaats’n uut ’t vet ehaald. Vief honderd meter en 34 secondes later bint ze oaver. De tied vlug vuurbiej. Het joar is zô good as umme. De môôie daag’n ligt vuur ôôns. De bèume bint zô good as kaal, toch valt er alle daag’n nog blaa. Ie nemt ofschèid, ie stoat er biej stille. Makkelijk is ’t neet, mar ie goat vedan met al die môôie daag’n in ‘t verscheet. Nog èèm’n en zie lengt à wier. Helpt mekaa in disse duustere tied vuur Karsfees. Loat de weereld mar uutroaz’n. Geniet van alles um oe hen. Ie könt den armood van de hèèle wereld neet op oen nekk’n nemm’n.