Kàànt in de warre

Ie snapt er toch niks van. De kômmende wekke tikke wiej november an. Mà zô gauw àj’ noar buut’n lôôpt, oavervölt oe een vuurjoarsgeveul. Het is moesstille op diss’n zundagmänn’n. Hèèl in de veert’n wördt die röste verstoord duur het eeuwige geluud van de A1. De zunne steet hôôge an de lôch en de temperatuur’n lôôpt à wier noar de twintig groad’n. Woe zo harfs, het grös greuit nog alle kàànt’n op. Toch maakt ôônz’n ôôld’n eek’n zich op vuur de winter.

Wat is det noe, de aardbei’n bleuit, zôl het dan toch in één kèèr vuurjoar word’n? ’N èineke veerder jaagt een paar merels achter mekaar an. Die hebt, zo as ’t lik, het vuurjoar ôk al in de kop.Toch kan het weer zô mar umme sloan, as ie de bos inkiekt. De zunne schient noe nog ziene warmte duur de goldkluurige buskes. Geniet er van, het kan nog. Loat oe neet van de wieze breng’n. Van de drèugte van een moand of wat elèène is ôk niks meer te mark’n. Machtig môôi kiek ie oaver de greune vlakte noar ne kudde scheuipe diet in de veert’n lôôpt te graaz’n. Ie schrikt wakker uut de beslommering’n, at oe nen eekel op de kop völt. Gelèuft miej, het wördt toch ech wier harfs en winter. De tied is al een uur trugge zet en het völt te vuurspell’n det oaver een dag of wat, het weer genadeloos umme slöt. De rèèg’n klettert op de roet’n, de temperatuur’n daalt en de gaspries löp op. Wat geet het word’n, de kachel hôôge op of nen extra warm’n trui an? Det wordt dan wier de probleem’n, woer wiej met te maak’n kriegt. Armood, mà neet te vergeliek’n met de lèu in Oekraïne. Doar möt ze het doon met völle minder. De helfte van ’t elektrisch is kapot eschött’n. Doar wördt het altied völle keulder as hier. Het zôl môôi weer at de ellende doar is een betje minder wörd’n. Wat bezielt de lèu um zô mar alles te verneel’n. Ie könt er neet biej met oen verstàànd.Net as van al det môôie weer, ie komt er kàànt met in de warre.