Machtig môôi

Netuurlijk, zô of en touw kiek ie de digitale wereld van het feesbook in. De nieje inrichting van ôônz’n Battemsen Brink. Nee, neet den film van ’n hèèl’n oamd, mà noar de inrichting zelf. Het zut er gelikt uut. Ie zeet oe zelf lôôp’n, van het Dijkhuis tut vuurbiej Boode.

In ne zèè van lech goaj’, met ne gebeuig’n rugge, oaver de môôi angelegde baane. Doar kump oen een keerltje intèèg’n met ne vleeger. Niks op an te mark’n. In één kèèr zeej’ oe wier lôôp’n, völle joar’n trugge. Èèm’n brommers kiek’n. Zô gauw mèuglijk biej Boode uut ’t lech. De boerderieje van Elferink steet er nog en de brommers stoat een èineke veerder in de lösse schuure. Lech heiw we der neet biej nèurig en an de indeeling van de Brink dech gen mèinse. Ie hebt allèène mar andach vuur mekaar en de rest van de wereld geet zalig an oe vuurbiej. Wat kan de tied toch rap verààndern. Deepe in gedacht’n lôôp ie trugge vuur Boode hen, in de richting van het Dijkhuus. Is ter dan niks wàj’ ààns hadd’n will’n zeen? Nou ja, det hotel met drei kamers, gif te dèènk’n. Die kamers könt hoaste neet het gekôôpste weer. Vuur zeg mà, zes man stokk’n, berre opmaak’n en ontbijt verzörg’n. Doar möt wal een prieskaartje anhang’n. Het gebouw zelf zut er môôi uut. Niks mis met. Ie mist betaalbare appartemèènt’n vuur de jong’n. In plaatse van det hotel, zô völle meuglijk, môôie wongelèèg’nheid vuur de jonge lèu. Starters, um ze neet het darp uut te jaag’n. Ja, achterof metdèènk’n is altied makkelijk. Ôônze plann’nmakers hebt er vaste oaver noar edach en zölt er vuur ezörgd hemm’n det er genog wônruumte kump vuur ôônze jeugd. Loaw we hopp’n det ne grôôte meerderhèid zich kan vind’n in de nieje indeling van het kloppende harte van Battum. Doar möt nog hèèl wat water duur de Schipbekke vuur det ’t zo veer is. Mar eerlijke is eerlijke, petje of vuur den lang’n weg, noar de uutvoering van dit centrumplan. Ie bint wier biej het Dijkhuus, het is nog ne hèèl’n tippel.