Oorlog um geleuf

Het is van alle tieden. Ook hier in onze contreien is ter völle gevochten en gemoord. In 1572, in het begin van den tachtig joarigen oorlog, begun dan misschien de victorie in Den Briel, in Zutphen hebt ze doar een hooge pries veur betaald. De zwoager van Willem van Oranje had in 1570 Zutphen in genömmen. Ziene suldoaten sleugen de beelden in de karken kapot. Kloosters gungen in vlammen op.

Der was groote paniek in de stad. Det worden det jaar nog völle meer, toen de zönne van Alva, Don Frederik, in november, met ziene manschappen veur de poorten stund. Noa een klein betje verweer völlen ze noar binnen, met rampzalige gevolgen. Zie nammen wraak op het verneelen van de karken. De heele bezetting wörden oaver de kling gejaagd, det wil zeggen, een köpke kleiner gemaakt. Ook de burgerij is slachtoffer van geweeld. Oaveral in de stad wörden ze willekuurig dood gestökken of opgehangen. Weer anderen wörden naakt de stad uut gejaagd, um dood te vreezen in de winterse keulte. De vroole wörden verkracht en leu diet zich verstopt hadden wörden onderste boaven an de galg gehangen. Zie gungen as ware slachters te keer en toen het wark eur te völle wörden, bonden ze nog is viefhonderd stumpers, twee an twee, met ruggen an mekaa en verdrunken ze in den Iessel. As klap op den vuurpijl stökken ze de stad an vier kanten in de brand. Een ooggetuuge schrif det ze buuten de stad het schreeuwen en gillen konnen heuren. Het was amoal in opdracht van Alva. Hij had zien zönne de bosschôp met gegeven. “Sla veldheer, de eieren in de pan, Dan komen er geen kiekens van”. Het verhaal lezen ik in, Berkel en Schipbeek van H.W. Heuvel. De griezels leupen mien oaver de rugge. Het is gek det de tied, disse schandvlekken allemoale toe dekt. Toch is het goed um der af en touw bie stille te stoan en der van te leren. Den tachtig joarigen oorlog was vuur disse streken grooten armood en ne beestachtige verschrikking.