Op noar Mirrewinter

Gôôit alles mar an de kàànte. Het wördt dit joar toch neet meer wat. De Karsdaage stoat vuur de duure. Vuur ôôns altied hetzelfde begin. Op Karsoamd herdèènke wiej de suldoat’n, diet vuur ôôns bint esnèuvelt in den Tweed’n Wereldoorlog.

Dartienhonderd en zesennèèngtig jonge lèèm’ns gung der verleuirne, allèène à biej de bevriejding van Ôôst Nederlàànd. Zie ligt in Hoolt’n begrèèm’n. Begint de Karsdaag’n ôk is ne kèèr op disse wieze en ie beseft, hoe arg of oorlog is en wat een vuurrech het is um vriej te weer. De Canadeese jongs diet, ôôndermeer biej de bevrijding van Gorssel, Loar’n en Battum, het lèèm’n leut’n, ligt er begrèèm’n. Indrukwekkend, àj der één kèèr bint er ewes, verget ie ’t nôôit wier. Het Karsmoal zal oe noa de tied nog better smaak’n. Karsdaag’n, ôôld en NIej, de tied van sagen en legendes en natuurlijk ôk van het Kindeke in de Kribbe. Geniet er van, want vuur dàj’ der arg in hebt is ’t Mirrewinter, Karsoamd. De daag’n begint wier te leng’n. Duustere daag’n, de oamd det Derk met de Beer duur de buurte geet en met nemt, wàj’ hebt loat’n slingern. Gezellighèid binn’n, lekker biej mekaar met de femilie, trugge kiek’n op het môôie wat er dit joar passèèrt is. Dèènk’nd an de neuist’n, die we hebt mönn’n miss’n. De hoppe diet er ieder joar vuur, völle mèèns’n is, duur het lech van det keerltje in de kribbe. Vrieje daag’n, de Karsbôôm, op noar Sylvester, Ôôlejoarsoamd, olieboll’n, Niejjoarsdag, de beste wèèns’n vuur het Nieje Joar. Geniet er van. Het leste stukske in de kràànte vuur dit joar, èèm’n het ritme duurbrekk’n en dan volgend joar wier veerder kiek’n. Vuur èèrs noe, vuur àmoa fijne Karsdaag’n, feesdaag’n of wat dan ôk en dan vuur iedereene een zalig uutèine en een good begin. Wiej zölt wier zing’n oaver “Vrede op Aarde”. Gelukkig, hier nog altied. Wèèst er op bedach det oaverà in de wereld nog altied jonge mèèns’n het lèèm’n loat vuur de vrèè. Het vecht’n geet mà vedan. Wiej duukt een paar wekke ôônder, op weg noar Mirrewinter, op weg noar een gelukkig Niejjoar.