Salland-Twenthe

Vanuut de luie stool kon ie het machtig mooi bekieken. Een vol stadion met supporters diet hun ploegie fanatiek aanmoedigden. De ploegen, van ooit Leo Halle en Abe Lenstra, tröffen mekaare an de Vetkampstroate. De nummer eene en de nummer dreie uut de eerste divisie.Zie gungen der drek keihard tegenan. Fanatiek, eerlijk en bikkelhard vleug de balle van de Brinkgreverweg noar de Vetkampstroate. Het gezang vanof de tribune was neet van de loch. Ok toen die donderse jonge uut Battem, met ne machtige kopballe, het net wus te vinden. Jari Oosterwiek, schöt den noe eigenlijk neet in eigen doel? Met die eene goal verschil gungen de beide ploegen an de thee. Twenthe was in de eerste helfte, de bettere ploeg. Wat er in de thee hef gezeaten weet ik neet, mar Go Ahead spölden noar de rust as herboren. Twenthe leup achter de feiten an. Het wachten was op de geliekmaker. Den völ en det was dubbel en dwars verdeend. Doar kwammen nog völle meer machtige mooie kansen, maar jammer genog, zie gungen der niet in. Heel lange lek het er op dat de punten verdeeld zollen worden, toen zo maar uut nen onmeugelijke hook, de Tukkers der toch nog eene inschupten. Ôk noe hadden ze de hulpe neudig van de Sallandse keeper. Wat zal die man zich ongelukkig veulen, maar ja op Leo Halle kun ie neet meer trugge vallen. De Sallanders deden der vanalles an, maar jammer genog, het was neet genog. Zo as het er noe uutzut spölt de Tukkers volgend joar wier op het heugste nivo. Maar ook onze Sallandse Rood Gelen hebt doar nog alle kansen op. Gewoon puntjes blieven sprokkelen en in de noa-competitie keihard touwsloan. In het nieje seizoen, op het heugste nivo köw we ze wier anmoedigen, in de streekderby tussen de Sallanders en de Tukkers.