Woar moet det hen?

Een betje verdreetig, een onbestemd geveul. Is det noe de harfs of de harfs van het leaven, ie weet het neet. Het valt op det de beume al rood begint bie te kleuren. De karmse zit er op, wie hebt weer kunnen genieten. De eene dag mooi weer en de andere dag niks anders as reagen. Toch kom ie neet los van det onbestemde. Wat is ter toch an gange in Rusland? Goat wie dezelfde weg as in de veertiger joaren van de veurige eeuw? Het zal toch niet woar weazen! De dreigementen van de grote jongens vleegt oaver en weer. Doar wordt weer landen bezet en heroverd. Alle dagen, honderden doden. Griezelig, veur acht joar trugge was de Nederlandse bevolking tegen het lidmaatschap van Oekraïne bie Europa. De politiek dach ter anders oaver. Noe verdedigt wie de zelfstandigheid van det land tegen Rusland. Het geet van kwoad tut arger. Gasleidingen wordt kapot gemaakt. Russen vlucht weg uut eigen land. Het is neet te begriepen en ondertussen vleegt wie in ons eigen land van krisus noar krisus. Het is allemoale ingewikkeld en doar wordt niks opgelost. Neum mar op, stikstof, Groningen, klimaat, toeslagen, alles smoort in ne brei van ambtenarij. Onze kamerleden bint, zo lik het, gangs met zeteltjes winst. Zie verlaagt zich tut moddergooien, zelfs de meest gevreesde vlagge, geet rond oaver het internet. Wanneer kump hier een einde an. Anonieme beschuldigingen wordt zelfs onze volksvertegenwoordigers te völle. As wie de kenners meugt geleuven wordt het de kommende wekken spannend, zowel in het buutenland as veur onze eigen boeren. Loat wie toch hoppen det alles een betje de goede kante uut geet. Loat ons kabinet astebleef goan denken in oplossingen. Loat de Kamer gangs goan met zaken woar ze veur bint gekeuzen en niet rollebollend met mekaar oaver de stroate goan. Nee, de downstemming is nog neet veurbie, maar het zunneke schient. Eaven noar buuten veur een frisse neuze, met de wens, onmeunig völle wiesheid veur allemoal diet verantwoording dreagt.