Zèum oktober

Doar bint van die doatems die verget ie nôôit meer. Twaalf honderd dôôi’n, jonge mèèns’n, zô mà, kinder, bäbies, willekuurig kepot emaakt. De schrik slöt oe um ’t harte. Dit zal gevolg’n hemm’n. Dit löt een làànd neet zô mar an zich vuurbiej goan. Wiej bint een joar en vèèrtig duuzend slachtoffers veerder en het geet mà vedan. Alle männde kiek ie noar ’t niejs en ie hopt det er goeie bericht’n bint. Verget ’t mà, moord, dôôdslag en ellende. Alle daag’n proat de specialist’n met mekaa, vanuut ne veiligen stool, det ’t zinlôôs is. Het geet mà duur en de gewoone man möt liëd’n ôônder al det bruute geweeld. Gaza lig à kàànt in puun en noe geet de miljoen’nstad Beiroet ten ôônder. Ie könt er met oen verstàànd neet biej. Nog altied wördt er vanuut Gaza en Libanon eschött’n. Hoe lange stoat de machtigen nog langs de kàànte. Ie hôôlt oen harte vaste. Ôôndertuss’n is Rutte van de Navo met een lachend gezichte in Oekraïne. Hij stek Zelinsky ne veere in de kôônte en hopt det e gauw biej de Navo zit. Is det nen uutweg noar vrèè? Àj’t gelèum’n meugt, ôk doar alle daag’n duuzend dôôi’n. An de ééne kàànte valt ze Ruslàànd binn’n en an de ààndere kàànte rukt Ruslàànd veerder en veerder op. Wiej zeet niks ààns as plaats’n diet kàànt kepot bint eschött’n. Ôôndertuss’n is het antal mèèns’n wat op drif is neet meer te behapp’n. Het nieje kabinet is ter noe honderd daage en het zit neet ech stèèvig in mekaa. Yesilgöz en Halsema rollebolt met mekaar oaver het net en stoat rech tèèngoaver mekaa. As noe in ôôns làànd de vroole mekaar ôk à neet wèèt te vind’n, is ’t hekke van Amsterdam. Minister Faber geet ôôndertuss’n as nen olifant duur de porseleinkaste. Nôôd brek wet, allèène, in Den Haag stoat neet alle nèuz’n dezelfde kàànte uut. Hoe lange geet disse soap nog vedan. Het is arger as daw we in de gaat’n hebt. In Uuropa kump de wind meer en meer uut ’n rechter hook. Doar möt wat verààndern. De vluchteling’nstroom möt stopp’n. Hoe dan? Wiej wilt zo geerne oplössing’n.