Zie heur’n de zaage

In één keer ne grooten fossen wind. Ie heurden de takken tegen de roeten sloan. Het duurden neet lange. Eaven buuten kieken. Het hele terras vol met blaa en grote takken, maar zo te zeen, veerder niks an de hand. Gerust gesteld viele wie in ne deepen sloap.De andere morgen vertellen mooders mie, det ze die nacht nog zagen had geheurd. Zo hard, dat zie eerst dacht dat ik het was. Mooi niet dus. De andere morgen, bie het noar buuten loopen,zag ik det de top uut nen olden eik oaver de weg was esloane. Det had de gemeente al netjes opgeruumd. Nog veerder kiekend oaverzag ik het slagveld bie de buren. An de ene kante twee grote karsenbeume en een paar eiken, diet daale wadden gekommen. Nen appelboom boavenop het kippenhok en ne buurman die met völle meuite doar weer uut kon kommen. An de andere kante schötten oe de troanen in de oogen. Nen eeken, met ne duursnee van ne meter lag, bie de buurman, oaver de Looweg. De gemeente was ter al um het gevoarte weg te kriegen. Doar waren veerder, an beide kanten van het huus, zeuven grote beume noar beneden gekommen. Nen eeuwenolden walnotenboom was rakelings langs de wonning geschötten. Twei meter noar rechts en zie hadden het gevaarte op het dak gehad. Een schommeltje lag zielig geplet onder nen kolossalen honingboom. Ierdereene had narigheid. Monumentale beuken bie het kasteel van de Menop, ook compleet van de beene en as klap op de vuurpijl, was een eindje veerder ne kastanje, as een lucifersheultje boavenop de schuure geklapt. Geloaten worden het ondergoane. Oaveral heurden ie de zagen eur wark doon. Het meuiste weer van de wereld, met in de nacht, weer onweer op komst. Midden in de nacht, harde wind. Wie sleupen der deur hen. De andere dag kekke wie stomverbaasd noar buuten. De kop uut degrötste bark had twee appelbeume geplet. Veerder in de buurte had er gen eene last gehad. Het zut er noar uut dat zie de zaage weer heurt.