“Een kijkje in de keuken” van SDG

HARFSEN – Dat hebben de bezoekers zeker gehad afgelopen vrijdag tijdens de jaarlijkse uitvoering in maart. Het programma werd in gang gezet de welkomstwoorden van de voorzitter. De fanfare beet het spits af met Consolation, een prachtig muziekstuk waar alle instrumentgroepen zich van hun beste kant laten horen. Opgevolgd door de jeugd (misschien beter gezegd leerlingen) van SDG. Op de blokfluit, bugel, sopraansax en het slagwerk lieten zij horen hoe leuk het is om samen met elkaar muziek te maken. Enkele leuke, vrolijke liedjes, maar ook de emotie werd briljant over gebracht. De presentator van de avond Freek Veeneman praatte de muziekstukken en filmpjes aan elkaar. Over die filmpjes gesproken: dat waren echte sneak previews over het echte leven van de muzikant en daarnaast hoeveel commissies met daarin hardwerkende leden een muziekvereniging wel niet nodig heeft.

Terug naar de muziek, want daar gaat het natuurlijk om, de verbindende factor. De fanfare speelde als tweede nummer Lord Tullamore een heftig stuk met technische hoogstandjes en lyrische momenten van rust. Het was zelfs een tikkeltje romantisch! Dat overweldigende gevoel als je iets heerlijks hebt gegeten. Dan eindelijk trad de malletband aan met een medley van onder andere The Eve of de War en Yellow River. Het publiek zat te smullen van dit romige, fantastische vijfgangendiner. Het laatste stuk voor de pauze was A Thousand Years uit de film Twilight met de uitmuntende zangeres Hannah buikte het publiek even uit als stilte voor de storm. Want daar was de voorzitter weer met een speldje voor het 50-jarige jubileum van Bennie Brummelman. Met de aankondiging van de verloting georganiseerd zoals altijd door de supporters kon de pauze dan echt beginnen.

Pats boem pats boem; heel snel zitten want de slagwerkleerlingen konden niet langer wachten. De volgende gerechten zijn alweer klaar en de bediening rent op de ritmische klappen als dollen. Met de nummers Gonna Fly Now en The Eve of the War nam de fanfare het stokje over. Na dit pittige gerecht zorgen de malletband voor de volgende smaakbommen met El Condor Pasa, waarbij Annelore Lam (pas 10 jaar oud en dochter van ….) de sterren van de hemel speelde. Daarna een zeer bekend nummer Music van John Miles, over bekend gesproken. De fanfare met Take me to Church van Hozier een grote hit. Langzamerhand heeft u de keuken van SDG al behoorlijk bekeken, maar het volgende Arabische gerecht sprong het publiek toch echt bijna tegen het dak aan. Lawrence of Arabia waar u het stukje kamelenvlees nog hobbelend over het bord ziet gaan door de baslijn. En de slangendans van de bugels.

Met de Pianoman eindigde de fanfare haar blok. Het laatste blok van de malletband begon zeer emotioneel met het prachtige Gabrielle Song. Wat een gevoel brachten ze over! Om te zorgen dat de tranen niet de over hand zouden nemen sloot de malletband af met Live is Life met Elsbeth op de synthesizer.

Het toetje was de samenwerking van fanfare en malletband met het muziekstuk Day-O, de melodie zeer herkenbaar van “Waarom zijn de bananen krom” van André van Duin. Freek en Wim bedankten namens alle muziekkanten het geweldige publiek voor hun komst en als u wilt muziek spelen? Altijd welkom!

Tot in de late uurtjes speelde nog de band Weekendkrachten, super gezellig!