Plan De Brink
Klik hier om de 3D animatie te bekijken

Galerie het Bouwhuis – Deventer

DEVENTER – Galerie het Bouwhuis is gevestigd in de Grote Overstraat 63, 7411 JB Deventer. Open donderdag t/m zaterdag van 12.00 – 17.00 uur en elke eerste zondag van de maand.
Bezoek het Bouwhuis ook te Lettele, Cröddendijk 8, 7434 PN Lettele. Open vrijdag t/m zondag 13.00 t/m 17.00 uur en op afspraak.

Syntheses, 12 mei 2016 – 25 juni 2016

Geert Baas

Het platte werk van Geert Baas (Rotterdam) bestaat uit gekoppelde delen, vaak een direct met de verftube getekend schilderij gecombineerd met een acrylschilderij of een foto. In het recente werk wordt het getekende schilderij; je zou het een kanttekening kunnen noemen ook geconfronteerd met gevonden materiaal.

Geert Baas brengt geloofwaardige ontmoetingen tot stand die vragen oproepen en intrigeren. Vormen, tekens, symbolen en materiaal uit de alledaagse werkelijkheid worden op een vaak ironische, soms absurde wijze verenigd. Versterken de delen elkaar en zou het andersom ook allemaal zomaar kunnen? Hij slaagt erin een esthetische synthese te realiseren van oorspronkelijk, banaal en alledaags materiaal. En wel zodanig dat wij kijkers voortdurend heen en weer bewegen tussen de begrippen abstract en figuratief. Het plaatsen van herkenbare elementen, letterlijk of geschilderd, naast of tegen abstracte vormen, zorgt voor een focus op de vraag waar het bestaande ophoudt en het imaginaire begint. Of zoals Geert Baas het zelf verwoordt: “Ik wil het absurde, het surreële, het toeval op een overtuigende wijze verweven met het berekende, het geconstrueerde en bedachte. Het gaat om de vraag hoe dingen elkaar beïnvloeden, hoe ze een synthese vormen en een blijvende dialoog aan gaan met elkaar.”

Doordat wij kijken naar samengesteld werk, bestaande uit onderdelen die een som geven groter dan louter optellen, kijken wij niet alleen naar een synthese maar worden er onderdeel van. Wij zelf gaan de dialoog aan, en voeden mede de synthese die zich in wezen baseert op ons abstractievermogen het waarneembare los te laten.

 

Wianda Keizer

Het ruimtelijk werk van Wianda Keizer (Den Ham, Groningen) bestaat uit samengevoegde materialen, zeer uiteenlopend en altijd eenvoudig en gewoon. Het is bijna zoiets als ‘dicht bij huis om te beginnen’. En dan ontstaat ruimte. Ruimte waarin het ogenschijnlijk eenvoudige werk van Wianda Keizer zich manifesteert en de ruimte die ontstaat door de ruimtelijke impact van haar werk. Zij zoekt naar die ragfijne balans door het materiaal te stapelen, te binden, naast elkaar te plaatsen, te voegen en te fixeren. Papier, textiel, rubber, glas, lood, as, zand, ijzer en paraffine verbeelden door haar hypergevoelig opgebouwde constellatie het wankel evenwicht tussen object en subject. Hier is ruimte de synthese, niet het resultaat. En wij kijkers maken daar van deel uit.

 

Nature as artefact III, 15 mei 2016 26 juni 2016

Peter-Frans de Graaf en Warffemius in de binnenruimtes van het Bouwhuis Lettele.

Nature as artefact is een wonderlijk begrip (als tentoonstellingsthema voor de derde maal door de galerie gehanteerd) omdat ook een feit, ding of object, een natuur kent: met enige eerbied plaatste ik mijn beeld ten opzichte van de andere dingen op de grond, in het licht en de ruimte.

Natuur is veel groter dan een ding; te groot ook, te machtig, vooral eeuwig durend.

Beeldend kunstenaars kunnen vangen, bepalen en afpalen, vertalen, verhevigen, ontlokken, toevoegen en voortbrengen binnen het landschap van de grote natuur.

 

Peter-Frans de Graaf (Deventer) toont met zijn werk waar de grens ligt tussen natuur, waargenomen natuur, landschap dat sowieso eindig is en de kijker/kunstenaar. “Het gaat bij mij altijd over grenzen. Ik spreek graag over digitaal en analoog, over illusie en werkelijkheid, over analyse tegenover organiek, nuance en verbinding. Over wolken grijpen en waar hun grenzen precies liggen. Over bomen, waar ze beginnen en waar ze eindigen. Hoe breng je de grens van twijgjes en lucht in beeld? Terugkijkend is dat de diepste essentie van mijn werk: het bepalen van grenzen. Een grens is goed beschouwd een zeer complex fenomeen. Het is een overgang die en altijd iets onomkeerbaars en iets omkeerbaars bevat. Dat laatste boeit mij tot op het bot.”

Zijn Velden verbeelden zijn landschappen, door hem bepaalde en afgepaalde natuur; grote tot zeer grote samengestelde olieverfschilderijen. Zijn serie IJsselpanorama toont letterlijk de vereniging van het fotografische en het geschilderde beeld; zeefdruk, fotografie, gouache en olieverf op etspapier.

Zijn serie Deelvelden is een combinatie van foto, gouache en olieverf op papier.

Zijn serie De vier tussenseizoenen en Wolken tonen de verbeeldende impact die een wolken hebben; het willen grijpen naar en het begrijpen van die formaties wiens grenzen voortdurend veranderen in de onbegrensde lucht.

 

Warffemius (Den Haag) is een beeldend kunstenaar die zowel ruimtelijk als plat ‘de eeuwig durende natuur’ tot zijn onderwerp maakt. Hij bakent niets af en voegt niets anders toe dan vertaald beeld dat vertelt over de voortdurende groeikracht; wellicht de eeuwig aanwezige bron van leven.

Met kleine beelden en enkele schilderijen voegt Warffemius zich bij het thema van deze tentoonstelling: Nature as Artefact. Tegelijkertijd staan zijn grote beelden in de groentetuinen van het Bouwhuis gepresenteerd in het project Verhalen Gebeuren II: de tentoonstelling die beeldende kunst samen met de gewassen laat vertellen over de cyclus van groeibeginsel en afsterven…

 

Verhalen gebeuren…II, 15 mei 2016 – 30 oktober 2016

Is dat zo? Ja dat is zo. Verhalen hebben een bron uiteraard. Ze worden verteld, onthouden en doorverteld net zolang tot daar het moment is waarop de inhoud stolt en wij luisteraars en kijkers los van welke bron ook onze eigen verbeelding aan het werk zetten.

Verhalen kunnen eeuwen oud zijn en ontspringen aan de bron van menselijke verlangens en emoties. Ze kunnen gebaseerd zijn op oeroude gegevens van natuurlijke aard zoals de vier elementen, de seizoenen, leven en dood, zon en maan, dag en nacht, aarde, lucht, water, vuur.

De galerie/Kunstforum van het Bouwhuis heeft voor haar seizoen 2016 beeldend kunstenaar Warffemius uitgenodigd om gedurende de seizoenen van poten-zaaien-kiemen-groeien-bloeien-vrucht en oogst van onze biologische gewassen in de tuinen van het Bouwhuis een van zijn beelden te plaatsen. Deze beelden verbinden verhalen van een opkomend gewas tot aan haar wasdom en dracht en de grond waarin ze staan met de verbeelde groeikracht en vruchtbaarheid.

Ze dragen een op zichzelf staand beeld uit over zichzelf als verhaal van hun maker. En zij doen beseffen dat verhalen gebeuren; ontstaan om vervolgens een eindeloos durend vervolg te hebben tot aan het beeld en onze interpretatie daarvan.

 

Warffemius (Piet Warffemius, Den Haag) laat zich inspireren door het gegeven dat de natuur oneindig is. Zijn grote tot zeer grote beelden, uitgevoerd in corten, roestvrij staal, hout, baseren zich op de boom: de boom met de voeten in de aarde en de takken tot en met de kleinste twijgjes en nieuwe knoppen in de oksels, gericht naar de zon.

In wezen vertellen deze beelden over de altijd terugkerende cyclus van de seizoenen zoals de opkomende gewassen in onze tuinen dat ook vertellen. De gestileerde boomvormen die ik zelf liever groeivormen zou noemen, herinneren niet echt aan bomen en lijken al helemaal niet op de reusachtige eiken en beuken die rondom ons erf en tuinen staan. En toch geven zij eenzelfde gevoel van rust en kracht, van rust en beweging in volmaakte balans richting oneindig. Buiten staan de grote werken.

Binnen staan kleinere werken die zich voegen in de ruimte van de galerie waar het platte werk van Peter-Frans de Graaf wordt geëxposeerd onder de titel Nature as Artefact III.

Enkele schilderijen van Warffemius zijn opgenomen in deze tevens thematische tentoonstelling, waarvan de betekenis zich zo logisch voegt bij

 

Verhalen gebeuren…II

Warffemius is een kunstenaar die een permanente verwondering voor groeien en bloeien, vrucht dragen en afsterven, de bodem als drager voor ieder groeibeginsel, toont en deze op een op een zachte en organische wijze als artefacten weet te verbeelden. Je groeit als het ware mee in zowel zijn platte als ruimtelijke werk.

In de groentetuinen staan enkele beelden van het vorige Verhalen gebeuren… Logisch ook omdat verhalen blijven gebeuren en zichzelf voortzetten. Hans Rikken (Groningen) en Lucas Klein (Harkstede) zijn de beeldenmakers die vorig jaar met hun werk de verhalende verbinding legden tussen beeldende kunst en onze groentegewassen.

 

Wijnand Klein, filmmaker (Groningen) heeft een korte film gemaakt over het zich ontwikkelende verhaal van hun werk en onze tuinen. De DVD van deze film zal tijdens Verhalen gebeuren…II verkrijgbaar zijn.

Verhalen gebeuren…II is een tentoonstelling, een verkooptentoonstelling, die semipermanent te noemen is vanwege de lange duur (6 maanden); tot en met oktober 2016.

Het is tevens een project omdat de uitkomst niet vaststaat maar een gebeuren zal zijn. Want wie vertelt ons wat opkomt aan pootgoed en zaad en wie vertelt ons wat de uiteindelijke oogst zal zijn.

Wie vertelt het verhaal door met bijvoorbeeld de aankoop van een beeld, een zakje groente, een hoofd vol indrukken.

 

het Bouwhuis, Henriëtte Hogewind & Harm Janssens.

het Bouwhuis is lid van de Nederlandse Galerie Associatie – het Bouwhuis hanteert een eigen aankoopregeling.