In Röste en Vrea, De Vèèrkàànte Viefkop 2014 t/m 2016

Nieuw boek van Teun Deijk

Voor Mans van Sangel (Teun Deijk)  is de drijfveer van het schrijven van boeken, het vastleggen van het dialect, maar ook zijn beleving uit de jaren vijftig en zestig, tot de dag van heden, in zijn geboortestreek. Het boek gaat als een wervelwind door deze tijden. In 1977 is hij begonnen onder de naam Mans van Sangel. Na pensionering in 2006 gaan schrijven, onder pseudoniemen als ‘Vèèrkàànte Viefkop’ en ‘Het Zwarte Schoap’ Voor iedere lezer zit in het boek ‘In Röste en Vrea’ een stuk herkenning.

Samenvatting

In Röste en Vrea duidt er op dat er in ons land vrede is. Buiten de landsgrenzen is dit helaas anders. Oorlogen en aanslagen zijn aan de orde van de dag. Het boek bevat verhalen in onvervalst Sallands-Twents-Achterhoeks dialect. Verhalen over heden en verleden, kerstvertellingen en gedichten. Wat te denken van de link met onze beroemdste voetballer, het neerstorten van de MH 17 en de wonderlijke gebeurtenis op Kerstavond in Bathmen. De Franse bezetting en de herdenking op de Canadese Begraafplaats. Velen zullen zich herkennen in de verhalen uit hun jeugd en door de verscheidenheid aan onderwerpen blijft het boeien.

Lees hier alvast een stuk uit het boek van Teun Deijk

Miene ôôg’n kriegt gen tied um drèuge te word’n, as HMV het “Oh God die droeg ons voorgeslacht,” oaver ’n Barg löt klink’n. “The last post”, ne heldere trompette löt zich heur’n en dan, ééne minuute, moesstille…. ’N Hoolterberg is wier van de vèugeltjes. Zie kwettert eur eeg’n versje van zèumtig joar vriejhèid.

Zelf kiek ik vlak vuur miej, noar ‘n grafsteen van Erny England, in Hoolt’n e snèuvelt op het Hoolterbrook, vlak vuur det e noar huus hen môch. Hoe vaake bin ‘k ter neet langs e rèèdne. In één kèèr een hels lawaai. Een vliegtuug breg een laatste groet an al die jongs diet hier à zô lange röst. Boam’n ‘n karkhof, geet e stijl de lôch in, um èèm’n later nog één kèèr wier te kômm’n. Op uutnèudiging, meugt de Hoolt’nse kinder ’n èèrst’n krààns legg’n. Zô is het gebruuk en prinses Margriet hef ter gen meuite met. De jongs van Reilink spölt “Forever you’ll be.”. Hèèl bezunder. Het applaus en de treuintjes starft weg oaver de flàànk’n van ’n Hoolterbarg.

Neuis alle bezundere toespraak’n, sleug’n de weure van Gert Jan Oplaat uut Markel in as ne bom. Op ne geveulige menèère heul e ôôns, de waanzin van oorlog en het onbetaalbare bezit van vriejhèid vuur. Dan wordt er duur de schoolwichter, bloom’n e leg op al die, bienoa 1400 graav’n.

In één kèèr stoaj’ der zelf wier tuss’n, zestig joar eerder, met oen buske narciss’n. Met völle respect leg ie het neer biej één van die ongelukkigen, diet de vriejhèid neet meer met hebt meug’n maak’n. Ie wordt op e schrikt duur ne heilicopter dent vlak oaver hen vlug en duuzenden klaprôôz’n strèèit oaver de al die steen’n. De herdenking maakt deepe indruk as ter of e slött’n wördt met het Wilhelmus. Oen gemood schöt vol, at ôônze Canadeze veteraan’n en alle ààndere Canadeze gast’n het “Ó Canada” inzet. Het lik as of al die jonge jongs met eur met zingt. “O Canada”, wiej meugt ze nôôit vergett’n.

Verder lezen? Bestel het boek op www.boekscout.nl ISBN: 978-94-022-4041-2

Prijs: € 21,99 incl. verwerk- en verzendkosten.