Plan De Brink
Klik hier om de 3D animatie te bekijken

Een half ei dat tóch nog goed kwam

Welbeschouwd: Ja, maar …..(4)

Met mijn kleindochter koop ik schouwburgkaartjes voor popgroep K3. Het licht dimt, de gordijnen openen en het toneel blijkt vol te staan met het Rijssens Mannenkoor. Volgens mijn ‘Vitens-model’ (zeg wat je levert; lever wat je zegt; toon aan dát je dat echt leverde) een wanprestatie die terugvordering van kosten zou rechtvaardigen. Verzonnen natuurlijk.Nóg een fantasie: Vitens pompt opeens chocolademelk door het leidingnetwerk. Misschien eventjes leuk, maar al gauw volgen wanhoop en schadeclaims! En terecht! Maar troost je, bij Waterbedrijf Vitens gebeurt zoiets niet, kán zoiets niet eens gebeuren, en áls het al zou kúnnen plaatsvinden dan hebben ze een draaiboek waarmee zo’n miskleun binnen de kortste keren is opgelost, inclusief eindcontrole!

Tijd om mijn halve ei leggen. Onze protestantse dorpskerk organiseerde op 12 november vorig jaar een informatieavond ‘Goed sterven’. Twee sprekers: een plaatselijke huisarts over ‘wat kan en mag in Nederland’, het wettelijke kader inzake levenseinde (euthanasie), en een emeritus geestelijk verzorger/pastor (RK) over ‘ethische en religieuze aspecten bij euthanasie’. Mijn halve ei gaat hier over dat optreden van die pastor.

Ik kende hem vanuit mijn vroegere werk oppervlakkig door een naar sterfgeval in Almelo. Dus groette ik hem tevoren even en zei vooral gekomen te zijn voor zijn ethische en religieuze kanttekeningen. Hij: “Nou, ik denk niet dat ik het daar echt over ga hebben.” Dat gaf me al te denken. Na de officiële aftrap door de organisatie kreeg de pastor als eerste het woord. Kennelijk wat geschrokken van de professionele techniek voor de huisarts (projectiescherm, laptop en beamer) opende hij met: “Ik heb maar niets op papier gezet (….).” Vervolgens een beetje ronkende opmerkingen over zijn bijzondere deskundigheid, een verwijzing naar zijn ‘talloze’ lezingen en de ‘vele’ boeken die hij geschreven had; boeken die trouwens te koop lagen, uitgestald op een tafel; en die hij eventueel óók nog wel wilde signeren. Tóén had ik al moeten opstappen, maar fatsoen weerhield me. Wat volgde: in mijn ogen een nogal theatraal gebracht verhaal over het belang van goed luisteren. Luisteren, je moet vooral góéd luisteren aan het sterfbed. Het bleek zijn lijfspreuk, geëtaleerd met een hinderlijk gewandel dat zijn verstaanbaarheid nóg beroerder maakte. Bovendien een traagheid die veel tijd wegkaapte van zijn opvolger. Mijn conclusie: wanprestatie. De leverancier (PKN) belooft een infoavond met twee thema’s door inleiders (product); de eerste helft van het product lijkt in de verste verte niet op het beloofde. Meting van de kwaliteit van het product? In ieder geval nam ik achteraf contact op met die pastor. En ook met de organisatie. Dat laatste bleek een verademing en beleefde ik zowaar als een feestje.

Sprak die pastor dan onzin? Nee, en sommige bezoekers die ik sprak, bleken helemaal gepakt door dat ‘luisteren’. Gelukkig maar, al houd ikzelf het liever op Vitens. Daar krijg ik het geheid wat me beloofd wordt! Zo bleek na mijn watersnood!

Het vólgend halve ei gaat over de bijdrage van die huisarts.

 

Piet van der Klis.