Kantorenbouw van Babel

Welbeschouwd: breinscheuten

Er heersen Siberische toestanden in ons Stadskantoor. IJzige temperaturen, kleumende ambtenaren. Ze kregen de aanbeveling vooral thuis te gaan werken en weg te blijven van dat symbool van Babelse grootheidswaan. Waarom? Een overambitieus gebouw waarin de temperatuur niet te regelen blijkt. Blauwbekkende receptionistes, geitenwollen sokken dragende bodes, projectmanagers met driedubbele, zelfgebreide borstrokken en ga zo maar door. B&W: het gaat om wat inregelprobleempjes, geef ons twee jaar en het is gefikst! Erg? Ja, héél erg. Zó erg dat ik toestemde met een probleemanalyse en een advies voor een oplossingsrichting te komen. Ik koos voor een enkelvoudige casusbeschrijving.

Mijn stelling: die voelbare kou staat symbool voor eveneens Arctische communicatie tussen B&W en de ambtenarentop. Sommige wethouders hebben weinig vertrouwen in hun naaste ambtenaren, denken het zelf béter te weten. Publiekelijk je baas afvallen is een doodzonde, dus voelen ambtenaren zich gedwongen die prietpraat van hun haantje wat te neutraliseren. Daar zijn ze heel behendig in, maar het maakt ze niet vrolijk. Voorbeelden.

1. September 2014. Wethouder Rorink, zeg maar Frits, presenteert zich met een paar topambtenaren op een inloopavond over de ontwikkeling van een Dorpsvisie.  Gelikte beelden, fraaie kretologie, inclusief een ‘interactief’ moment in vier groepen. Na een compleet chaotische discussie bestaat Rorink het om bijna schreiend zijn publiek te bedanken voor hun inbreng. Hij zal héél goed luisteren, dank u, dank u wel! Een paar deelnemers schreven hem daarop de boodschap: Frits, zo doe je dat niet met ons. Zijn antwoord kwam via zijn hulpambtenaar, die zich in bochten wrong om de zaak goed te praten.

2. Januari 2016. De nieuwe Recycle Wijzer komt uit. Rorink met een ronkend verhaal over de zegeningen van diftar. Frits blijkt niet op de hoogte van wat er in zijn eigen lokale pers tégen die opvattingen van hem en die vorige diftarpaus is ingebracht. Erg? Ja, héél erg, want dat kost de individuele burger geld dat beter was te besteden! Ook recent bleek nog dat Frits rond diftar ánders rekent dan mensen die ervoor geleerd hebben!

3. Deventer heeft veel burenruzie. Over half gedane toezeggingen bijvoorbeeld, over een ‘duurzaam’ bedrijventerrein A1 en dat soort fratsen. Frits: “Ik heb niks te maken met vroegere toezeggingen van ambtenaren of wethouders, ik heb uitsluitend te maken met besluiten van B&W.” Maar waarom hield hij zich dan niet aan de besluiten rond een belangrijke voorziening binnen ons Centrumplan?

4. Er zijn klachten over de Molenstraat. Er wordt te hard gereden. Rorink: “Valt best mee, 80% houdt zich aan de snelheidslimiet.” Frits zuigt dit uit zijn bestuurlijke duim. Ja, die 80% klopt, alleen, die rijdt te hard!’ Bewijs? Ga maar eens een uurtje met mij wandelen in onze 30 km zone.

Wat nu? Moet Frits weg? Nee hoor, dat helpt niet. Hij is nog wat onervaren en moet dus nog wat bijleren. Dan kan álles nog goed komen.

Wat ik ga doen: eerst zorgen dat al die ambtenaren weer op hun stadhuis aan het werk gaan. Niks massaal thuiswerken en dat soort flauwekul. Vervolgens: het vertrouwen herstellen tussen die jongens en meisjes op het pluche en hun toegewijde ambtenaren. Hoe? Via een speciaal geconstrueerde vragenlijst: de CT-R. Wordt vervolgd.

Piet van der Klis.