Plan De Brink
Klik hier om de 3D animatie te bekijken

Welbeschouwd

Welbeschouwd: pseudologische krompraat?

Om tóch

Als ik het me goed herinner, heette hij Looijen. Hij zat jaren in de gemeenteraad van Wageningen, het provinciestadje waar ik geboren en getogen ben. Hij vormde een eenmansfractie voor een splinterpartijtje. Het was een bijzondere man. Als er in de raadsvergadering een voorstel op tafel kwam, stemde hij altijd tegen. En als hem dan gevraagd werd waaróm, dan was zijn antwoord steevast: ‘Om tóch!’

Om toch. Een wat armetierige argumentatie. Je kunt er om lachen, maar vergis je niet. Eigenlijk is het een vorm van discussiëren die nog steeds actueel is en maar al te vaak valt te signaleren. Zelfs op hoog niveau. Neem bijvoorbeeld een paar jaar geleden onze huidige minister-president, Marc Rutte, toen nog staatssecretaris op Onderwijs. De Leidse Universiteit had op grond van enkele jaren experimenteren eindelijk de conclusie getrokken dat selecteren van nieuwe studenten op basis van hun eindexamencijfers niet werkte. Dat was overigens al tientallen jaren bekend uit onderzoek elders. En wat deed onze Marc? Hij liet doodleuk weten onverminderd voorstander te blijven van deze vorm van selectie aan de poort. Persoonlijk vind ik zo’n aan blindheid grenzende hartstocht bijna aandoenlijk. Maar qua niveau van argumentatie onderscheidt zich dit natuurlijk nauwelijks aan dat van die Looijen uit die Wageningse gemeenteraad.

Een tijdje geleden maakte ik er weer eens fraai staaltje van mee. Hier in Bathmen. Er was in Braakhekke een avond belegd om te spreken over de Dorpsvisie van de gemeente Deventer voor Bathmen. Een enthousiaste wethouder en nóg enthousiastere ambtenaren toonden een gelikte presentatie. Daarna mochten de ongeveer 45 aanwezigen zich in vier groepen uitspreken over vier centrale thema’s: Wonen, Maatschappelijke Voorzieningen, Economie, Verkeer & Groen en Eigen Kracht. Na een uurtje volgde een terugrapportage met heuse flapovers. Wat bleek? Binnen geen enkele groep was op zichzelf al sprake van overeenstemming. Laat staan dat er tussen de vier verschillende groepen al iets van overeenstemming bleek te bestaan. Het enige wat gebeurde was dat per groep een aantal opvattingen als waarheid werd opgehoest, zonder dat de achterliggende argumenten nog eens zorgvuldig tegen het licht konden worden gehouden. Het was gewoon: U roept, en het zij zo! En vervolgens concludeerde de betreffende wethouder bijkans in tranen dat hij zo genoten had van dit proces en dat hij absoluut buitengewoon zorgvuldig zou luisteren naar wat hij allemaal gehoord had. Kan iemand dat nog volgen? Ik niet, maar misschien die Looijen uit Wageningen van destijds wel! Het is gewoon geen haar beter.

Ik moet ook heel vaak aan die Looijen denken als het gaat om die discussie over ons Centrumplan. Daar komen ook allerlei opvattingen en bezwaren naar boven zonder enige diepgang, maar alleen maar in een repeterende, zelfgenoegzame herhaling, zonder toevoeging van een heldere argumentatie. Ik ben tegen. Waarom? Om tóch!

Ik wens u allemaal fijne feestdagen.

 Piet van der Klis.